Kudowa Zdrój

wszystkie dziewczyny mają po dwadzieścia lat
i nieprawdą jest że Ania Jantar nie żyje
tylko głuchy nie rozpoznałby jej głosu
hasta maniana i do jutra

piosenka trwała trzy minuty i dwie sekundy
niech nikt nie mówi że podróż w czasie jest niemożliwa
tam i powrotem, aż do dwudziestej pierwszej
z krótkimi przerwami by iść wódkę pić

tylko choroby pozostawały na swoim miejscu
czekając cierpliwie na śmiałków
na takich co się nie poddają

byłem tam niedawno i tylko mogę potwierdzić Twoje spostrzeżenie - wszystkie dziewczyny mają po dwadzieścia lat,a Ania ciągle żywa
pozdrawiam

'na takich co się nie poddają' (?)

-hasta maniana i do jutra..!

poz Ran

Nie byłam w Kudowie, ale to musi być wspaniałe uzdrowisko - czyni cuda.
Tak po prostu być tam i mieć dwadzieścia lat... :)

Budzi uśmiech i nie męczy, to już coś... ;)

Ja w Kudowie byłem i ten wiersz jakoś mało "kudowowy jest". Wiersz straszny, bo nawet nastroju wokół opisywanej piosenki autor nie zbudował. to wszystko jest dosłowne.

ta, Albetr też wierzył w te podróże. teoretycznie oczywiście:)

A dla mnie to jest smutny wiersz. Byłam w Kudowie, mam dwadzieścia lat i wiem teraz, że się zestarzeje.