Kariera

S. czekał pół godziny. Nie przyszła. Wyrzucił bilety do pierwszego napotkanego kosza i pojechał do domu. W autobusie wszyscy rozprawiali na temat filmu, tylko on milczał.

Spacerował dwadzieścia pięć minut. Mieli jeszcze wstąpić na mały deser do ogródkowej kawiarenki, więc zostało mu sporo czasu. Ponieważ nie przyszła, zadzwonił po kumpla i poszli do kina razem. Film był o miłości. Po seansie, zażenowani, rozeszli się w przeciwnych kierunkach.

Zwątpił po kwadransie bezowocnego oczekiwania. Wstąpił do najbliższej knajpy i wypił podwójnego drinka. W toalecie długo przypatrywał się swojej twarzy w lustrze. Nie dostrzegł niczego szczególnego. Poszedł do kina sam. Na sąsiednim fotelu zrobił sobie miejsce na płaszcz. Film był doskonały. Mogła jedynie żałować, że zignorowała jego zaproszenie.

Tylko dziesięć minut wytrzymał pod kinem wśród innych oczekujących. Powoli dołączały do nich partnerki, by po scenie wymiany czułości, zniknąć w budynku kina. Dla zabicia czasu zdjął zegarek i liczył upływające sekundy. Nawet się nie rozglądał. Kiedy wybiła godzina spotkania, a ona nie pojawiła się, zniknął w ciemnej sali projekcyjnej. Film nie był najlepszy. Zdegustowany wyszedł w połowie seansu i ruszył pustą ulicą. Zerwał się wiatr, a po nim przyszła gwałtowna burza. Nie miał parasola, więc przemókł do suchej nitki. Przez długi czas chorował, toteż z nikim się nie umawiał. Chwile samotności poświęcił na oglądanie filmów video. Dało mu to wiele szczęścia, lecz gdy tylko poczuł się lepiej, zaraz zatęsknił za randką i kinem.

Nic się nie zmieniało. Po kolejnym afroncie uzyskał pewność, że naprawdę coś z nim jest nie tak. Z biegiem dni, tygodni i lat przyzwyczaił się do samotnych wypraw do kina. Miał dzięki temu komfort oglądania w skupieniu oraz oszczędzania na dodatkowych biletach. I nie zapraszał już nikogo.

Po latach S. zabłysnął jako doskonały krytyk filmowy. I cieszy się sławą do dziś.

Utrafiłeś w moment - akurat dziś czytałem troszkę "szortów". Zastanowiło mnie "pojechał się" - jest zaraz w pierwszym akapicie. Spodziewałem się jakiejś innowacji językowej i zdziwaczałego bohatera (a jest tylko nie do końca zrealizowany?), ale że nie doczekałem się innych innowacji to wnoszę, że po prostu rozpęd ;-) Pomysł przeglądu kolejnych scen niezły. O ile zdążyłem Cię poznać oczekujesz, żeby się do czegoś konkretnego przyczepić, ale że nie zwykłem rozsmakowywać się w fabule - nie zarzucę, że nie wiem co chciałeś przekazać ;-) Cytując marcholta - forma i długość adekwatna do treści. No i pointa przyjemna. Weź zamieść wreszcie jakiegoś gniota, bo zacznę sobie wyrzucać, że słodzę.

DZIĘKI! Patrzyłem w te parę linijek sto razy i "się" nie widziałem...

może nie będę się wypowiadał w kwestii tego, jak to napisałeś, bo się na tym nie znam.

mogę tylko skomentować to ze strony zwykłego czytelnika. przesłanie, czy też puenta spodobała mi się. mówiąc prawdę zanim nie doszedłem do końca, to całość średnio mi odpowiadała. dopiero zakończenie nadało sens. i tak też chyba powinno być.

może tylko mógłbyś całą historię nieco rozbudować, ale z drugiej strony, gdyby była dłuższa, to nie miałbym czasu na przeczytanie:)

a ja na nie
mogę? :)

jakoś mnie nie bierze ten tekst
czekam na kolejne

Serdecznie pozdrawiam
Natalia

hehe
przemyślałem jeszcze raz całą historię dzisiaj w ciągu dnia i uznałem że mi się bardzo podoba, co niniejszym wyrażam:)

Mnie też jakoś nie porwało, wolę, kiedy grzebiesz w bebechach bohaterów...może to przez te "partnerki", które akceptuję tylko w okolicznościach tanecznych, sportowych etc. ;)

Serdeczności. Każde spostrzeżenie porządnie przemyślę - z uwagi na sprzeczności :)

na nie. banal.

Ale kontrolowany :)

daj Boze :)
ale to nic nie tlumaczy... to bylo.

Masz, stary rację (Konrad). Jak się nagradza takie rzeczy Almanachem to trzeba mieć źle w głowie, albo alkajdzić po cichu... nie dodać :( przykro

Gratuluję kariery (Kariery?). Może twoje inne kawałki bardziej zasłużyły no to wyróżnienie ale vox populi- vox Dei.

Dzięki, ale boli jak nie wiem...

Dzięki, Klaudiusz za pociechę. Pozdr.

A mi się baaaardzo podoba. Świetny tekst. Naprawdę fajnie się czytało.

Pozdrawiam
Martencja M

PS, i ja nie mam z kim iść do kina :), dlatego piszę...hi,hi,hi

Tylko w krytykę nie idź :))) A samemu do kina też fajnie, bo na film...

Szanowny Panie Asher
Powieść ,,Podstawiony" zdecydowanie lepsza,niż wszystkie Pana opowiadania.
Gdzie można odnaleść ,,Squat"?
Pozdrawiam ciepło i życzę weny.