świtem

odkleja się twarz od twarzy
świt
zgorszone święte obrazy
zasypiają do następnej nocy
przeraźliwie skrzypiących łóżek

na szczęście
nasz dom ma jeszcze strych
a tam pierwsze źdźbła przedświtu
wciąż pachną sianem zagubionym
w prostocie uśmiechu
gdy przypomina się smak
niedojrzałych owoców zza płotu

Janusz:)
czy to napewno Twój?

śliczny!
i umnie zapachniało :)))

serdecznie pozdrawiam - Jola.

Powtórzę za Jolą - Janusz /jeśli mogę po imieniu/, czy to aby Twój wiersz?
Tak, czy owak, bardzo mi się podoba! Zapach siana, smak niedojrzałych papierówek i koniecznie z drzewka sąsiada zza miedzy !! :)) Wyjmowaliśmy dachówki z dachu, by głowę kłaść pod niebem, po gwiazdy, po księżyc... Ojciec nie mógł potem dachu dołatać i jesienne deszcze nie dawały mu spać... twarz do twarzy w asyście świątków - jak to w małżeństwie :))

Dziękuję :)

mnie oczarowala pierwsza czesc...ładnie Januszu.pozdr.

prostota a tyle przemyca treści
mniam


podzrawiam

"smak niedojrzałych owoców" - wiele w tym wierszu rozpoznaję własnych smaków. Pozdrawiam. Leszek.

Bezet surowy, acz twórczy.

ślicznie - od razu przypomina mi się babcina chata i dojrzewający sad
pozdrawiam

Świetne. a.

nastrojowe, ale po cichu współczuję świętym tylu nieprzespanych nocy.:) Mar.

Bardzo przytulny wiersz :)

- patrzę tak z za płotu bladym świtem , i przemawia... jak sami swoi.

pozdrawiam R

...miałam ci ja sąsiada za płotem z baaardzo smacznymi jabłkami, które były najsmaczniejsze zanim dojrzały.Jednym słowm zapachniało latem. Pozdr.:)) E.K.

lubię jak wiersz pachnie, pozwala obrazom otwierać się, nasycać kolorem
lubię dotykać każdy szczegół jakoś po swojemu
przesiewać przez własne doznania
ładnie można plątać się po twoich strofach
mnie nie brzmi tylko pierwsze słowo wiersza "odkleja się"
to chyba nie tak...
ale mogę się mylić
dziękuję i pozdrawiam

Seweryna

załapałam się na strych i smak niedojrzałych - kwaśne, ale najlepsze zza płota.
pozdrawiam niedzielnie.