Zdrobnienia

doszłam do takiego absurdu zdrabniania
imienia
że zacząłeś znikać

nagle łóżko stało się zbyt wielkie i wielkie
noce – zbyt czarne czerwone i czarniejsze
portiery nadęte spadochronami

na plecach poznaczonych ścieżkami
kontur nasycenia w zygzaki
grafolog powiedziałby – wariactwo

obrazkowe pismo kochanków
zblednie do następnego szczytu
do doliny się zagoi

doszliśmy do absurdu

Zagłaskać kota na śmierć? Trochę mi się skojarzyło:) Piękne metafory jak i cały wiersz. Ogromna forma poetycka u Ciebie Aniu, pozdrawiam serdecznie:)

Biała Lokomotywo: Zagłaskać - nie! Podrapać mu plecy do bólu! Temu Kotu! :)

ogromna forma. i autorki i wersów. jestem pod wrażeniem lekkości Aniu.
obrazkowe pismo kochanków
zblednie do następnego szczytu
do doliny się zagoi
świetne!
pozdrawiam.

Krzyś, Niezawodny! Bardzo mi miło, że czytasz moje wiersze. Dzięki za wzmiankę o formie. Ciepłości! Pozdrawiam, Para:)

poezja.
:)

Taruniu: Dziękuję. Wdzięczna Para:)

Ja to wolę Twoje rymowane i śpiewne obrazy, jak wiesz. :-)
Ale tu też co nieco mi się podoba, np. to:

"doszłam do takiego absurdu zdrabniania
imienia
że zacząłeś znikać"

Bardzo dobre. Świetna sentencja. Już nic więcej nie trzeba.

Oxy: Dzięki piękne. Już wkrótce będą kołysanki - rymowanki. Tymczasem - na biało. Dzięki, że się podoba. Cieplutko, Para:)

Aniu, nie wiem co napisać pod wierszem, bo widzę jakby dwa. Pierwsze dwie zwrotki o znikającym kochanku, a dwie następne jak erotyk. Może wyśniony?
Pozdrawiam serdecznie, Grażyna.
:)

Grażynko: W istocie - są tu dwa plany. Jeden - rzeczywisty, drugi - no, niechże będzie - wyśniony! To projekcja pragnień.
Ważne jest, że się tu zatrzymałaś i zechciałaś coś do mnie naskrobać. Recenzji wprawdzie nie wyrażasz, ale niech będzie. Dzięki za czytanie i komentarz.
Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Zgadzam się z powyższymi komentarzami u Ciebie poezja aż przemawia.

Wznosisz się hen na wyżyny
gdzieś do szczytu wyobraźni,
staczasz się znów do doliny
w absurd w rozdwojenie jaźni.

Serdeczności:)

Bolesławie: Dziękuję za ten poetycki komentarz. Twój wiersz mocno nawiązuje do treści mojego. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Babo! Dzięki serdeczne. Bardzo się cieszę, że podoba Ci się pomysł na wiersz! Ja z kolei biorę sobie neologizm "zabsurdaczyć". Śliczności! Cieplutko, Para:)

już to komuś kiedyś napisałem ale w tym przypadku muszę jeszcze raz :

nie wierzę nie wierzę nie wierzę
orgazm słów na papierze
coś z pogranicza spełnienia :
poeta w przypływie natchnienia !!!

Brawo ! Świetnie , przecudownie , zdecydowanie podium !!!
Gratuluję

jakiś przypływ ekscytacji po przeczytaniu ...

cóż więcej ...

Cezary: Jakże mi nie wierzysz???
Przewrotność komentarza stawiam sobie na piedestale. Próżność - zaspokojona.
Co dalej? Kąpiel w pianie i parze. I oczekiwanie na nowe natchnienie.
Pięknie dziękuję, wdzięczna Para:)

Cezary! Co to ma znaczyć??? Dobranocnie, Para:)