Złamane skrzydła anielskie

Cicho...! Nie jestem pijany
Cicho...! Nie jestem pijany
Cicho...! Nie jestem pijany
Cicho...! Nie jestem... cicho!

Tam było życie i była sława
I głosy słyszałem, słyszałem "Wstawaj!"
I stałem wpatrzony w te oczy zmęczone
I w nich widziałem, że wkrótce spłonę...

Cicho! Nie jestem pijany
Cicho! Nie jestem... cicho!

Śmierć.
Teraz jest śmierć.
Życie już skończyło się.

Teraz śmierć nową drogę dla mnie wybrała.
Tutaj przyszła i ze sobą mnie zabrała...

Oryginalny początek - spodobał mi się :) Wprowadza w nastrój i dobry to wstęp.
"(...)w te oczy zmęczone" - te "te" bym usunął - nie pasuje do tempa i atmosfery

Potem:
"Życie już skończyło się." - usunąłbym, niepotrzebny wers.

"Tutaj przyszła i ze sobą mnie zabrała..." - zbyt banalne. Koniecznie popracować nad tym wersem. Poszukać ciekawej myśli na zakończenie ;)

A tak poza tym to ciekawy i oryginalny wiersz. Zmusza do chwilowej zadumy :)

Pozdrawiam serdecznie

nie podoba się
mam osobisty uraz do wierszy na temat śmierci
chociaż ten może być również o upojeniu alkoholowym ;)
ale i tak mi się nie podoba

po całkiem zgrabnym początku następuje
o zgrozo! jakiś patetyczny misz - masz
nie do przełknięcia

pozdrawiam

Cóż, nożyczki w garść - strofa 4 i 5 -zalecam amputację; pomysł niezły a te strofy tak rażąco infantylne, nie wnoszą nic (poza częstochową....) bez nich - imho - dużo lepiej

Pozdrawiam
Wuren