bezbożnica

oj Agnieszko, Twoje słowa są plastrem na to poturbowane opowiadanko :) dzięki Ci bardzo za miły komentarz

Asher dumaj spokojnie :)

Serdecznie Was pozdrawiam
Natalia

Wiesz co, Natalia? Jest OK. W ramach tematu, stylu i przekazu. Utwór jest w moim przekonaniu skończony. Nie powala na kolana, ale przecież powalających tekstów jest tak niewiele. Krainą łagodności jesteś, a tego zmienić się nie da :)

milszych słów tego ranka usłyszeć nie mogłam :)
dzięki bardzo za opinię

Serdecznie pozdrawiam
Natalia

Fantastyczny tytuł, temat intrygujący. Opisane sytuacje, przeżycia mogły by być częścią niezłego opowiadania - ale nie są.
Nie wiem jak udało mi się przeczytać ten tekst do końca, jest beznadziejny.
"Bezbożnica" jest nudna i (mimo tematyki) banalna.
Niedługo zamieszczę na stronie swoje teksty i spodziewam sie uszczypliwej recenzji twojego autorstwa.
Czytałam "Ciszę" S.Brackiego i tak trafiłam do ciebie, byłam ciekawa jak piszesz.
I moje przypuszczenia potwierdziły się, ty po prostu nie rozumiesz "Ciszy". Nie twój poziom...
Jestem szczera... i nie boję się szczerości.

dzięki Barbaro za komentarz, cenię szczerość :)
nie przeczę, że "cisza" to nie mój poziom, całkiem możliwe

a wracając do bezbożnicy, to już wiem, że jest nieudana :) nie muszę dobrze pisać, by w miarę nieźle komentować
czemu spodziewasz się uszczypliwości? wyrażam swoje opinie i to wszystko.

Kraina łagodności - podpisuję się pod tym, co napisał Asher i dodam coś od siebie jeszcze.
Ten tekst nie musi powalać na kolana żeby był dobry. To taki rodzaj utworu, który przede wszystkim ma skłonić do głębokiej refleksji (tak myślę;-)). Bardzo mi przypadło do gustu to opowiadanie Natalio. Szukałam czegoś w tym temacie. I dzięki, że coś takiego napisałaś. Może też coś nagryzmolę... :-) Pozdrawiam
O Jezu! Za dużo tych "cosiów" napisałam. :-)))

Dziękuję Ci Basiu za wejrzenie i opinię. Bardzo się cieszę, że nie znudziło.
No i pisz, pisz, będzie ciekawiej :)