Dla Agnieszki

Niebo całkiem puste, każdej chmurki brak
I jedyne co zostało, to płynący czas.
Znów zamykam oczy jak każdego dnia,
Moje imię woła gwiazda lecz czytane wspak.
Mówisz, że nie umiesz, że nie czytasz 'w',
Jednak umysł podpowiada, że to właśnie ty
Jesteś tą co zrozumiem gdy zakręci świat,
Kiedy los podstawi nogę, gdy ubrudzi ptak.
Dziękuję za wszystko, za te wierne dni,
Za to, że powstaje wiara, gdy się palą sny.
Nie wiedziałam czego pragnę, zagubiona byłam wciąż
Otworzyłaś moje oczy, pozwoliłaś duszy tchnąć...
Malowałaś na mej twarzy dwa rumieńce razy sto
I ja wciąż pamiętać będę te rozmowy aż po glob...


[8] 30 maja 2010r. godz. 01:05