ktos

jak sowie pióro upadł liść
co wyrósł we mgle
lecz to nie przez jesień
czas jeszcze nie ten.

-Spartańskie zamknięto serce
w ostatnią z niebieskich łez
podarowano człowiekowi
nie wiedzącemu kim jest.

zamkniętemu w pół cieniu
przez własne słowa
czekającemu aż pomoże
mu jakakolwiek osoba.-

odrasta dębu liść co upadł już
to nie będzie Janowy kwiat
powoli i spokojnie odezwie się
gdy przyjdzie czas.

Grafomania w stanie erupcji...

Wiersz, przynajmniej ma zamysł i coś wyraża, widocznie coś ważnego, co wcale nie jest ważne tylko dla autora, chociaż nie musi być ważne i nie jest ważne dla wszystkich. Widać, tacy są ludzie, że nie wszystko musi się im podobać i nie wszystko więc im się podoba. A (to i) tym, co się podoba nie musi się podobać w takim samym stopniu. W końcu i na szczęście każdy mówi (i pisze) po swojemu, że tak powiem, językiem żywym, co nie dla wszystkich musi być tym samym. Bo nawet jeżeli jest jeden nasz wszystkich język – język polski, to przecież nie ma jednego poczucia piękna, nie ma jednej skali wartości, nie ma jednej poezji. Nawet miejsce i warunki zamieszkania determinuje rodzaj wyrażania się. Mogę tu posłużyć się powiedzeniem, dobrze oddającym charakter porozumień międzyludzkich (przynajmniej w części), że syty nie pojmuje głodnego, itp., itd., albo i takim przysłowiem: „Gadał dziad do obrazu, a obraz /do niego/ ani razu”. Pozdrawiam, i życzę autorowi wytrwałości w tym, co i jak robi, a więc wierności sobie i …

"ktos" - tytuł wiele mówi. tak że nic nie mówi. jarmark nawet niewiejski. wolność ma swoje prawa. obowiązki również o czym autor widać zapomniał.

Nieporadne.

z kim wy teraz rozmawiacie ?

Niestety, ale nie ma materiału do komentowania...

Pozdrawiam.

ten tekst ma się tak do poezji
jak Star 25 do Ferrari
na torze formuły I,

zanurz dłoń w tataraku
i twarz przetrzyj w rozkroku
aż w krąg wejdziesz
dębowy, gimnazjum w Małkini,
jacek.