Przeszłość

"Przeszłość"
Gdy mnie zostawiłeś,
To bardzo bolało
Udawałam, że jestem szczęśliwa,
Przed moimi przyjaciółmi.
Piłam, by zapomnieć,że boli
Lecz oni i tak wiedzieli,
Że chowam w sobie smutek
i rozpacz.
Obwiniałam się, że to przezemnie
Odeszłeś, ale...
Twa nieobecność trwała wieczność,
Zrobiła w mym sercu
Wielką czarną dziure,
Próbowałam ją zlikwidować...
Na siłe, chciałam znaleź kogoś,
Kto by mógł mi pomóc zapomnieć.
Znalazłam...
Cieszyłam się, lecz przez chwilę,
On jeszcze bardziej pogrążył mnie
w smutek i poszerzył moją dziurę
w sercu...
Gdybyś niewrócił...
Gdybyś niezrozumiał...
To bym niebyła taką jaką mnie
Poznałeś,
Lecz taką jaką niechciałbyś mnie
Znać...
Przez taką głupote straciłabym
Przyjaciół
I teraz bym niebyła z Tobą,
Lecz sama niewiem gdzie,
MOŻE...

Nieco ciężko mi się ten wiersz czytało.
Ale zachęcam do dalszego pisania.
Nie ma co się bać krytyki.

Pozdrawiam!

P.S.
Przed publikacją wklej sobie wiersz do worda. Ja zrobiłem to z twoim i aż czerwono.

hmmm... rozumiem ból... rozumiem ciag zdarzeń... ale gdzie ta poezja?

Ukazujesz nam czytelnikom swoje przeżycia i refleksje z nimi zwiazane. To dobre, że się tym dzielisz to pomaga, ale ukladasz to w wersy, a gdybyś spróbowała to napisać normalnie tak jak piszemy w zeszycie, sama byś zrozumiała że wersowanie nie jest potrzebne, bo to nie jest wiersz.To jakby wspomnienia z kartki towjego pamiętnika.
Ale nie przejmuj się, widze w tym co piszesz świadomość twojego istnienia i kolei życia.
Mnie tez kiedys ktos napisał w tym serwisie" to chyba nie jest wiersz" i zaczełam się zastanawiać i ucze się, nie wiem czy wychodzi, ale staram się.Szukam w sobie poezji
Pozdrawiam serdecznie