Dawno temu...

Piękna Esmeralda Febusa kochała.
Miłość ta każdego do łez wzruszała.
Lecz zły Frollo nie mógł się z tym zgodzić,
bo też chciał z Esmeraldą chodzić.
Wymyślił więc podstęp obłudny,
by ją zdobyć w sposób paskudny.
Quasimodo Dzwonnik pomógł w ostatniej chwili dziewczynie
- zrzucił Frolla z wieży na pusty dziedziniec.
Morał z bajki płynie taki:
Czasem znajdzie się ktoś, kto uratuje od draki!
(Choć Parys to on nie był).

wiersz mi sie nie podoba i w ogole czy to jest wiersz?bo wedlug mnie tego tak nazwac nie mozna ale moze innym sie podoba coz ...pozdrawiam

Nie. Ani wiersz, ani satyra, ani dobry żart.

właśnie temu służy piaskownica
jak sądzę

kowalski

Och, Ludzie! W ogóle nie znacie się na żartach. Przecież to jest tak kosmicznie żenujące, że aż śmieszne. Mnie się podoba.

Lucia

Podoba mi się nick. I tytuł - bez kropek.
Ale jakoś zbyt łatwo krytykuje się nam rymowane wiersze. Sądzę, że nawet ten - zapisany "na biało" - znalazłby amatora utajonego międzysłowia...

zgadzam się z Witoldem - za duzo międzysłowia - a słowa bełkotliwe

a co do tego wierszyka, może nie jest cudem ale przynajmniej się czyta z oczekiwaniem na morał :o)

a moze by tak do piaskownicy?

Pozdrawiam
Agata

Piękna E. i piękny F.
a źli F. i Q.
miłość, gniew, morderstwo, krew
chyba szkoda słów.

Jakbym słyszał kiedyś już
o miłości tej,
tylko tam trucizna, nóż
no i wiersz, że hej!

Drogi Panie, spójrz choć raz
- by nie wyszedł knot
do poezji S., gdzie trwa
Miłość R. i J.



Pozdrawiam
Wuren