linie demarkacyjne

w kuferku babki annalistki
sześcioramienne emblematy
kalają kruszec komunijnych chronometrów

trudny kompromis
między sobotą a niedzielą

pod wiechą szynkwas dzielił
nadal dzielą wedle nosa

parametry sukcesji po mieczu i kądzieli

Bardzo ciekawe... tym bardziej, że włąsnie przysłuchuję się radiowej dyskusji o ksenofobii polaków...
Pozdrawiam, w jednej ręce trzymając gwiazdę dawidową, a w drugiej szamańscki woreczek z lekami. Na ręku obowiązkowy zegarek :)
Wuren

Jest w tym cos ciekawego :)

Dla mnie za duzo tu 'nienaturalnych' slow,ale jako calosc moze sie podobac.

Pozdrawiam serdecznie
Coolt

Bardzo mi się podoba. Trudny problem zawiłych realacji wyrażony symbolicznymi skrótami, a jednak prosto. Dobrze się czyta.
Magdalena Marbo

Bardzo udany wiersz!!! Z jednej strony jakże prosty przekaz podany wszak niekolokwialknym językiem (i bardzo dobrze!!). Sam często przesadzam z ozdobnikami, więc z przyjemnością czytam tych, którzy potrafią w związły sposób podać swoje myśli.
Pozdrawiam
G.

Ano właśnie te niepospolite słowa dodały fantastycznego rytmu! a jako geolog-amator doznałem ekstazy na hasło "kruszec" ;) Nie chciałbym, aby to było 120% cukru w cukrze, ale z każdym kolejnym wierszem jestem pod coraz większym wrażeniem! wszystkie uwagi powyżej jak najbardziej popieram. Cięta pointa (ech te rymy...), kilka zgrabnie wyłożonych argumentów - obraz szuflady - klasa!