bajaga1

☺️

Deonix dziękuję. Tak to jeszcze lato lecz moje kasztany już są złote i zanim się obejrzę pójdę na spacer po szeleszczących dywanach... Pozdrawiam

Dziękuję Ci WarszawiAnko za czytanie i uwagi, cóż musiało by to brzmieć tak: Jesień romansując z latem Odziewa złoto, purpurę... Niemniej lubię moją wersję i chyba przy niej zostanę. Pozdrawiam życząc miłego dnia.

☺️Waldemarze

Bardzo mi miło, dziękuję.

Dziękuję Waldemarze oby jak najdłużej zostało z nami

Jesień romansująca z latem. Odziana w złoto, purpurę Kroczy dumnie przed siebie, Owinięta owoców sznurem. Ogląda się za siebie, Szukając swego kochanka. Lecz widzi pożółkłe liście, Co spadły z samego ranka. I chłodne samotne noce, I ranki takie zmarznięte… A w sercu ma jeszcze słońce… Babie lato jest piękne.

Witam Cię Iwo. Twoje wiersze zmieniają się na lepsze, coraz lepsze. Podoba mi się to jak podchodzisz do tego tematu. Pozdrawiam Baja

Jakże często to co miało być na zawsze mija po paru chłodnych gestach., latach...Tak trudno zatrzymać chwilę. Tak jakoś odbieram twój wiersz Justynko. Pozdrawiam.

Tak Justynko marzeń nie wyrzekajmy się nigdy dzięki nim kazdy następny dzien ma sens...Cokolwiek w życiu się dzieje złego to marzenia zawsze będą pchać nas w kierunku jutra. Podoba mi się ten wiersz bo pomimo pogodzenia z sytuacją nadal przebłyskują marzenia

:-)

Nie do końca takie jasne, bo ona mu nie odpłaca taką samą monetą, tylko go uprzedza, że sam się zniszczy idąc tą drogą, którą chciał ją zniszczyć. Ona wychodzi z tej gry- przejrzała na oczy. Dlatego Przewrót. MaksMaro dzięki wiesz zawsze powtarzałam za przysłowiem ' że kto sieje wiatr zbiera burzę " stąd ta monetą jaką dał. A takie wyzwolenia ja popieram bo nikt nie ma prawa na jakąkolwiek przemoc (finansową, psychiczną, fizyczną)... Pozdrawiam

Oj tak... Ba, ale świat do przodu gnał, uciekał czas... Ładnie napisane:-)

Tak powtórzę za poprzednikami -pięknie ujęta prawda. Pozdrawiam

Czy to rezygnacja.?