Język dnia

[tie-break]

W Twoim milczeniu jest niecierpliwe wiercenie się bocianich piskląt, zanim popękają skorupki jaj pod osłoną opiekuńczych skrzydeł.

Jest nabieranie oddechu przed zadaniem długo wygrzewanego w tym samym gnieździe pytania, na które odpowiedź przybywa zawsze z gorącym wiatrem z południa.

I jest rozchylanie ramion, każdego ranka, gdy przy pierwszej kawie, z moim imieniem na ustach, zaczynasz układać na starym kuchennym stole nowe puzzle.

Obrazek - wzór  stawiasz przed sobą, oparty o pustą kawiarkę. Na nim dorosłe już bociany odlatują do ciepłych krajów.

Wciąż w ciszy, powoli, z pojedynczych cząstek tworzy się opowieść o świetle i obecności.

O nasz dzisiejszy dzień nie musimy więcej pytać nikogo z zewnątrz, ani siebie nawzajem. Możemy za to sobie za niego nieustannie dziękować.

 

 

Edytowane 16 godzin temu przez tie-break (wyświetl historię edycji)

[Gosława]

Przepiękny tekst 

Bardzo trudno jest w codziennym pędzie znaleźć chwilę na czułość 

Dzień za dniem ludziom przez palce przecieka czas a takie zdaje się zwykłe ciepłe gesty gubią się w kątach domu 

Coś czuję że będę tu częściej wracać 

 

[Tymek Haczka]

@tie-break

 

To nie jest tekst do „zmiażdżenia”. To jest dobry szkic, który prosi się o redakcję, a nie o obronę przed krytyką. Ma własny świat, ma gest, ma kilka naprawdę udanych ujęć. Teraz warto zrobić to, przed czym tak bronią się niektórzy autorzy na portalu: przejść z „pisania z serca” do okrutnego cięcia tego, co zbędne. Wtedy z przyjemnej miniatury zrobiłby się naprawdę mocny, prosty kawałek prozy poetyckiej.

Jak masz ochotę, to z miłą chęcią rozwinę moją argumentację. Pozdrawiam. 

[tie-break]

@Tymek Haczka Dawaj.

[tie-break]

@Tymek HaczkaMoże moja odp. nie wybrzmiała zbyt uprzejmie - ale z  miłą chęcią przeczytam Twoją propozycję. Pod moimi tekstami nie musisz się obawiać shitstormu.