przemóż się Anuś z cyklu PoPlonie

[Gosława]

matula otwarła drzwi na oścież
dziś swaty barwnym korowodem
pijanych kroków
do dziewki zachodzić będą

a zdzierajrze starą kieckę
trza z kufra niedzielną przyoblec
toć to sam młynarz wysłał zwiady

jego już drugą wiosnę pod kopczykiem leży

nie źlij się Anuś
przeca tyle u nas gąb do wykarmienia
na przedwiośniu przyjdzie nam placków i chleba z perza naważyć
tyć syta będziesz córuchno

milej ci będzie pod dachem z mchu i ziemi biedować ?
czy pańskie słomiane posłanie mościć
pod surdut dłonie składać i piersi wyswobadzać na każden zachciew męża

on nie Jasików któren po opłotkach chodzi
i gdzie nie siędzie tam wszy gubi
dobry pracowny a biedny psia jucha
jak ten morowiec pochowany za groblą

[jan_komułzykant]

Świetny. Lubię gwarowo :)

 

 

[Amber]

@Gosława  Reniu, kobiety w Twoje poezji pod każdym względem są niezwykle silne. Pozdrawiam serdecznie.

[Gosława]

@jan_komułzykant dziękuję ja też bardzo lubię

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Amber w przeciwieństwie do autorki

[Simon Tracy]

@Gosława Twoje opowieści są po prostu piękne

[Gosława]

@Simon Tracy dziękuję

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Simon Tracy bałam się że moje że wsi bajanie będzie tu źle odbierane 

Ludzie wolą takie bardziej romantyczne wiersze a nie z pogranicza obory i chlewa 

Tym bardziej mi miło że jest inaczej

[Simon Tracy]

@Gosława Nie zaczytuję się w romantycznych tkliwościach.

Twoje wiersze są brutalnie realistyczne i naturalistyczne. 

Tożsame wręcz z kroniką lub reportażem epoki. 

I to jest bezsprzeczna siła tych wierszy.

[Gosława]

@Simon Tracy Lubię czasami pisać tkliwości 

Chociaż bliżej mi zdecydowanie do takiego realizmu

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Berenika97]

@Gosława

Ten wiersz jest jak stara fotografia – ziarnisty, bez retuszu, ale właśnie dlatego prawdziwy. Język gwarowy jest tu narzędziem – nadaje tekstowi ciężar autentyczności, jakby te słowa naprawdę padły kiedyś w izbie. To piękny, surowy wiersz o trudnym wyborze między biedą a godnością.