-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 17 323
wszystkiego mogę się bać
ale nie siebie bo to ma
inną twarz
wszystkiego mogę się bać
ale nie swoich myśli dla
nich umiem czas kraść
wszystkiego mogę się bać
ale nie swego cienia
przecie on jak brat
wszystkiego mogę się bać
ale nie miłości ona mym
horyzontem
wszystkiego mogę się bać
ale nie przyszłości która
ma wiele drzwi
wszystkiego mogę się bać
ale nie własnej śmierci
ona mą prawdą
wszystkiego mogę się bać
ale nie starych drzew
w nich życia sens
wszystkiego mogę się bać
ale nie słońca i gwiazd
toć to poezja
wszystkiego mogę się bać
ale nie dalekiego które
tak blisko
wszystkiego mogę się bać
ale nie Boskiej rady by
uczciwym być
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 39 odpowiedzi
- 653 wyświetleń
-
- 35 odpowiedzi
- 605 wyświetleń
-
- 34 odpowiedzi
- 552 wyświetleń
-
- 33 odpowiedzi
- 1 034 wyświetleń
-
- 29 odpowiedzi
- 730 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
-
Przez Dariusz Sokołowski · Opublikowano
Interpunkcja leży, „dopełniaczówka” za główny środek wyrazu, hashtagsy, nick w pozie na Beatnika… Zastanawiam się, czy dzwonić na Centrum Wsparcia, czy jak Berenika97 bawić się w interpretacje… Ogólnie: bierz się do roboty, czytaj, oglądaj, patrz, porównuj, kup jakąś gazetę literacką, jakiś zbiorek wierszy… Na pisanie i pomniki przyjdzie jeszcze pora. Ale najpierw zakończyć „pieszczenie się boleścią”. PS. Cytat bez złośliwości, z Asnyka. Poczytaj, warto! Pozdrawiam serdecznie. -
Przez Dariusz Sokołowski · Opublikowano
Fajny, mięsisty, tkankowy, organoleptyczny… Jest Conrad ale i Rimbaud, Baudelaire, i Krynicki i… Lechoń, mnóstwo… Najciekawszy na stronie! Pozdrawiam -
Przez markchagall · Opublikowano
W półcieniu melancholii tańczą moje myśli, światło z mrokiem się zmaga w mej głowie na co dzień. Przytłacza mnie ciężar myśli Wagą spraw i zdarzeń, które powinny zostać zagrzebane w grobie. Ale pomnik ten stoi na serca cmentarzu I wybija się dumnie wśród reszty szeregu Płyt pamięci, które memu życiu wyznaczają drogę Prowadząc w ciągłej linii- między „tym” a „tamtym”. Piękny manifest bólu i niespełnienia, straconych złudzeń i w prawdę zwątpienia. Na nim rzeźba anioła, co z frasunkiem patrzy Na świat przez pryzmat smutku i wiecznej nostalgii Na życie które zachodzi w mroku melancholii Na horyzoncie świecąc słońca odblaskami. -
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się