Przed

[Father Punguenty]

Lubię aksamitną chwilę, efemerydę ulotną,

Kiedy smutna zawisa konieczność podróży.

Gdy spojrzę przed - nim marzenia zakwitną,

Czy zwiędną, nie wiem, bo czas im nie służy.

 

Jak ślepy linoskoczek na rozpostartej linie,

Przeplatam cicho gładkie kamyki w dłoniach.

Łowiąc zbyt wcześnie umarłe chwile, jakie

Wskrzesza wiatr, który głaszcze po skroniach.

 

Jasne chwile, radosne jak spełnione marzenie,

Rozsypuje za sobą pamięć po drodze ulotna,

Jak ptaki zerwane na dźwięk, i z uwielbieniem

Smakuję, zadeptując czasu wstęgę powrotną.

 

Jak kolekcjoner ze świadomości wybieram,

Przesłaniam nimi z nadzieją to, co doczesne.

Lubię układać w głowie misterny, mały zegar,

Który zagłuszy w przyszłości godziny bolesne.

 

Niebawem znów wszystkie niepamięć rozmywa

Znikają tak szybko, jak dzwoneczek zadzwoni.

Nim kotara zapadnie, która przestrzeń rozrywa,

Zamknąć chcę wspomnienia jak kamyki w dłoni.

 

Złowić je, schwytać jak ptaki krążące, niełatwo,

Gdy teraźniejszość na igle przesuwa się stale.

Zawsze, więc chcę po - co niezmiernie kuszące,

Przesuwać się z nimi razem zawsze lub wcale.

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

(wersja udźwiękowiona)

[IN]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

"efemeryda ulotna" jest doskonała,  jak masło maślane :)

pozdrawiam serdecznie

 

[Father Punguenty]

@IN wiem, ale celowo tak napisałem. Efemeryda to szybko zmienna cecha,  która istnieje ale zmienia wartość.  Tu ulatuje.....

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[IN]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

domniemałam, że wiesz iż "masło jest maślane" a "efemeryda ulotna", ale... od poezji oczekuję efemerycznego gospodarowania słowem, lekkości na pograniczu uchwytnej.... heh... co ja tam gadam, stara jestem i zmierzam ku demencji ;)

[Father Punguenty]

@IN lekkości na pograniczu uchwytnej  ?

 

Nie da się uchwycić nieuchwytnego.