Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Mateusz-_Ulvhedin

Użytkownicy
  • Postów

    558
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Odpowiedzi opublikowane przez Mateusz-_Ulvhedin

  1. Witam wszystkich. Ten rok, jest dla mnie rokiem maturalnym i dlatego chciałbym poprosić Was o pomoc. Mam nadzieję, że się nie obrazicie na taką prośbę ;)
    A mianowicie, wybrałem sobie temat, na ustny polski, związany z fantastyką, ponieważ od jakiegoś roku bardzo lubię ją czytać, jednak mam problem z wybraniem lektury :(
    I dlatego chciałbym się spytać, czy ktoś mógłby mi polecić fantastykę(niezbyt trudną), która nawiązuje fabułą do jakiegoś mitu lub legendy?
    Za pomoc będę bardzo wdzięczny :))
    Serdecznie pozdrawiam... :)

  2. Po prostu piękne :)
    "Jakie to szczęście, że stąd odleciałem
    Z miast betonowych i szarych przemieści."
    chyba nie ma tam d w przedmieści, ale nie o to mi chodzi. Ten fragment najbardziej mi przypadł i pointa :)
    Ech... też by się chciało takiej utopii...
    Serdecznie pozdrawiam... :)

    P.S. zabieram do ula, bo tam potrzeba tochę takiej utopii :))

  3. ładny :) podoba mi się. Widać tu tęsknotę za czymś co minęło i nie wróci, a wszystko to podkreśla i przywołuje uśmiech(przynajmniej wg mnie) kelnerka na końcu, bo mimo wszystko jest ktoś kto przypomina to co minęło i ukazuje,że tak naprawdę, do końca wszystko nie znika. Póki są ludzie i ich wspomnienia. :)
    Serdecznie pozdrawiam... :))

  4. Tak więc w paru punktach się zgodze, ale jak każdy będę bronił się troszkę ;P
    Co do pierwszego punktu, masz rację, jeszcze mam problemy z językiem bohaterów, ale staram się nad tym pracować i myślę że i tak jest lepiej niż na początku(jezeli czytałeś wcześniejsze części),choć jeszcze daleko mi do naprawdę dobrego języka. Jednak nie zgodzę się co do urywania wątków i skakania. Uważam, że to już kwestia gustu, a nawet wielu znanych pisarzy pisze urywając wątek i przenosząc akcje,poczym wracają do urwanego watku.
    Ad.2. Ciekawy pomysł z tym wymyśleniem słowotwórczego przekleństwa, jednak teraz trzeba by zmienić wszystko i napisać to od nowa, więc jak na razie myślę, że "dureń" nadal bedzie tu figurował, choć i tak, jak skończe całośc to pewnie przejżę to i napiszę jeszcze raz poprawke, ale to juz później,kiedy skończa mi sie pomysły i zakończe całość(póki mam w głowie pomysły chciałbym to kontynuować). Nie mniej jednak wezmę pod uwagę twoje propozycje :)
    Ad.3. Co do imion to nie tylko angielski, ale również i niemiecki tu się wkręca (Fojera,Krajg,Ajsen). A co do oczywistości, to przyznam się,że po prostu nie lubię zbytnio udziwnień i myślę,że przy wklejaniu tutaj kolejnych części w takich odległych terminach,czytelnikowi to ułatwia sprawę,bo nie musi szukac kim był ten czy inny bóg i to dlatego. Ale jeżeli jeszcze kiedyś pojawi się możliwośc włączenia jakiegoś nowego boga to obiecuje, że postaram się coś bardziej pokombinować. :) W końcu zależy mi by się rozwijac :)
    Ad.4. Dziękuję, bardzo mnie to cieszy :)
    Ad.5.Dziękuje, to bardzo ważna sugestia i napewno wezmę ją pod uwagę w pisaniu dalszych części,bo masz rację,że zaskoczenie jest bardzo ważne. Skoro mi się to tu nie udało to w takim razie napewno nad tym mocno popracuje przy następnych częściach :)
    Ad.6. Dziekuję,cieszy mnie,że spodobał ci się pomysł z obsadzeniem na bohaterów bogów. :)

    Bardzo dziękuję za cenną dla mnie krytykę.
    Serdecznie pozdrawiam...

  5. Bardzo pięknie :) rozmarzyłem się czytając :) bardzo ładnie wprowadzasz w klimat. Ostatnia strofa dobrze podsumowuje całość, ale ja bym tylko zmienił w przedostatnim wersie cosik bo troszkę nagromadziło się tam: sobie sobie siebie, może "otulić się". ale to tylko takie tam ;)
    ogólnie bardzo mi się podoba :))
    Serdecznie pozdrawiam... :))

  6. właściwie wszystko już zostało powiedziane,ale niemniej też cuś skrobne ;P
    Bardzo piękny twój optymizm, który jak zawsze rozlewa się na wszystkich czytających :) to po prostu dar, po przeczytaniu twoich wierszy człowiek zaraz czuje się o niebo lepiej :)
    No i jak zawsze piękna pointa"tak zwyczajnie/z miłości"
    Z ukłonami do ziemi serdecznie pozdrawiam... :))

  7. Bardzo czuły wiersz wg mnie :) Do „stopy wpijają” wydaje się że będzie to sielanka, aż nagle pojawiają się „nieproszone ciernie”. Myślę, że to porzucenie jakiegoś miejsca lub wakacyjnej miłości. Jednakże pozostaje zdjęcie, które mimo, że nie przywróci realnie tamtego miejsca/zdarzenia to jednak pozwoli na wracanie tam we wspomnieniach. :)
    Bardzo podoba mi się ;)
    Serdecznie pozdrawiam… :))

×
×
  • Dodaj nową pozycję...