Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Cała aktywność

Kanał aktualizowany automatycznie

  1. Z ostatniej godziny
  2. @Lenore Grey poems Dziękuję :)))
  3. @violetta Hmm, a chciałem być inspiracją - opisywana jako jazz poetycki, medytacyjny, groove :):):). No cóż - zaczekaj do lata i wtedy sobie posłuchasz. To nie jest muzyka na pewno na doskok. Pamiętam, że przed laty tak zrobiłem z III symfonią Góreckiego - byłem nią bardzo rozczarowany, niesłusznie. Koleżanka mi mówiła - musisz jeszcze raz pzesłuchać, inaczej, wolniej - wtedy się śpieszyłem, niemal zawsze i we wszystkim. Po latach zmieniłem zdanie, chociaż ta symfonia nadal nie jest moją ulubioną.
  4. @Simon Tracy piszesz jak Verne:)
  5. To prawda🫠 Piękny wiersz❤️
  6. grudzień przybył z przesłaniem jak złej nowiny posłaniec kończy rok
  7. @Tyrs egzotyczny koncert, taka muzyka to tylko na wakacje :)
  8. Konkurencja Suno, KP Music. Obrazy wygenerowałem za pomocą Gemini i Leonardo. Ten ostatni odpowiada również za animacje. Pierwsze koty za płoty :)))) Dzięki za zainteresowanie. Również pozdrawiam.
  9. @bazyl_prost właściwie trudno odpowiedzieć na tak pokręcony komentarz
  10. @Rafael Marius dokładnie, bez luzu człowiek sztywny ;)
  11. @Migrena pieniądze szczęścia nie dają, ale puszczę takie dla ciebie:)
  12. czy Lucyna to dziewczyna ? Droga Mleczna nad głowami wiruje jak srebrzysty arras... Lucyno...dawna dziewczyno... czyjeś imię ktoś szeptał w koc... Astat. Bizmut i wanad. dziś kevlarowe ważki i stalowe androidy wytyczają burze w odległych galaktykach jesteś cała w skowronkach... ale już nie podlotek! oś ziemska skrzypi stara i głos górach "Vahanara!" echem niesie opowieści o randkach...
  13. W_ita_M.

    Albo nad organ.

    A pop po hopsasa, sas po hop popa.
  14. Dzisiaj
  15. Dopiero trzeciej nocy pozwolono nam odstąpić od dział. Przybyły nasze okręty i szczelnym półkolem otoczyły port. Jak urzeczony podziwiałem ich sylwetki. Ukryty w koronie drzewa, uczepiony chropowatego pnia. Szybko wypatrzyłem największy z nich. Trzymasztowy galeon ze strymowanymi na wiatr żaglami. Na topie grotmasztu miał wywieszoną flagę nasza i admiralską. Na nim przypłynął prawdziwy bohater. Pierwszy morski lord. Liczyłem rozbłyski prochu z armat jego. Kule tłukły w zacumowane brygi i fregaty. A ściany domostw nabrzeżnych, odbijały odgłos dudnienia Z haubic, hakownic, kartaun i muszkietów. Leje się tylko śmierć i pożoga. Bóg ani miłosierdzie w tych lufach nie mieszka. Fleuty okaleczone, toną przy nabrzeżu. Ich drzazgi z burt, rozrzucone po falach jak ludzkie trzewia. Giną pod wodą ładownie, pełne zamorskiego towaru. W porcie już pierwsze domy płoną. W tawerny oknach ciemności. Nikt dziś nie zagląda do kieliszka. Działa obrońców, dymią jeszcze w zgliszczach niedawnych stanowisk i redut. Martwi, nie będą już stawiać oporu. Tyś zapach prochu i smak rumu. Bardziej niż murwy i dziewki ukochał. Zielone fale i dębowy pokład, droższe Ci od stabilnej ziemi. Teraz już tylko mordy kaprawe a nie serca niewieście, będziesz rozbrajał. Zawsze w ogniu wojny. Gdzieś pomiędzy admiralskimi flagami a pirackimi banderami.
  16. @Leszczym Witaj, dziękuję za odwiedziny, pozdrawiam
  17. @huzarc bardzo dziękuję :)
  18. W_ita_M.

    A po co omawiano?

    Żel ma, sam leż. Innowierca, kto... A kozy łap.
  19. Świetna bajka, a reszta to Suno? Pozdrawiam.
  20. ma serce łatwopalne uważaj na słowa-iskry jej nie narażaj bo potem sama z ogniem zostaje odchodzisz ona nie wie co dalej i łzami gasi krwiste płomienie nie poznasz z jakim żyje cierpieniem nim wzniecisz pożar, który ją strawi zastanów się czy chcesz się tak bawić.
  21. @truesirex To jest ciekawy, mroczny, wiersz o poezji, która jest jednocześnie śmieszna, żałosna, brudna i… jednocześnie jednak wieczna. Do tego bogactwo symboli i korowód wyrazistości wpisanych w ciemny, autoironiczny, brudny charakter z kilkoma naprawdę mocnymi obrazami.
  22. @KOBIETA Cały tomik erotyków możesz już wydać. Ogólnie nie czytuję takiego rodzaju poezji ale Twoje wiersze są inne. Mają bogaty i dojrzały warsztat. Takich wierszy nie piszę się jedynie z serca, tylko z potrzeby gorącego, szczerego uczucia.
  23. @Katarzyna Anna Koziorowska Ten wiersz nosi w sobie bardzo łagodny, melancholijny smutek. Przemawia echem obrazów kryjących się w pamięci, dojrzałą nadzieją i mądrością.
  24. @Lenore Grey poems Melancholia i cierpienie to rodzice najpiękniejszej poezji.
  25. Konrad Koper

    „Z filmu”

    Opowieść z śnieżnej gminy: nogami tupoczą pingwiny - do przodu, zdrowo; szczęśliwie, wyborowo… ( Zatańczyć też powinny.)
  1. Pokaż więcej elementów aktywności


×
×
  • Dodaj nową pozycję...