Cała aktywność

@Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))

@Gosława 😅

Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny… Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł… Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw. I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa… Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności, A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi. Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali, Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań… Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych. A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca. Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii. Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote… Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany… Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości, Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek… Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…

muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia

Jakoś tak posmutniałam Dla mnie to nawet siłaczka Pozdrawiam serdrcznie

Bez słownika nie rozłożę 🙂

@JWF biedny robaczek zalany 🙂

@Relsom ładny wiersz Bardzo smutny a ja takie lubię

@MIROSŁAW C. Serdeczne dzięki :)))

Gdy już krzyk nie dociera do gardła, A milczenie przygniata jak kamień, Gdy noc cicho wśród myśli zapadła, Wiersz się staje ostatnim przesłaniem. Nie wyrazem — lecz cieniem znaczenia, Nie prawdą — lecz przeczuciem, co drży, Piszę, by ocalić od milczenia, To, co żyje w ukrytej gdzieś łzy. Zapisuję, by nie znikło we mgle, By zostało — choćby jako pieśń, Jak ślad stopy na piasku w nocy dnie, Jak modlitwa, co trwa, choć jest cień. Kiedy zgasną już wszystkie latarnie, A pamięć się jak dym w nicość zwinie, Wers rozżarzy się wewnątrz nieświadnie, Jeszcze chwilę wśród cieni popłynie

@viola arvensis , wiersz mówiący o fundamentalnej dla poetów sprawie - wrażliwości. I chyba całkiem nieźle ci to wyszło z tymi rymami.

@Corleone 11 Wszystko już mam ładnie poprawione 😉

@Berenika97, ten stosunek Karoliny do ewangelików daje do myślenia... U mnie też jest gdzieś tam zakodowany obraz protestantyzmu jako czegoś na gruncie polskim egzotycznego. Ale jednak po studentce czwartego roku historii należałoby się jednak spodziewać, że będzie w stanie pewne sprawy zracjonalizować, odróżnić swój subiektywny punkt widzenia od obiektywnej rzeczywistości.

Międzysieć

A mnie się podoba Super wyszło 🙂 Pozdrawiam

@Klip Proszę.

@Dagna Po prostu, abstrakcja nałogu. Kto nie był pod kapslem to nie musi rozumieć, może ominąć. Dziękuję za komentarz,pozdrawiam.

@Roma haha czasami sobie pozwalam na... takie tam 😉 wiersze

@Roma to bardzo miłe 🙂 Dziękuję Romeczko 😘

@MIROSŁAW C. Dziękuję za wygrzebanie mojego limeryku. Miło mi, że można przy okazji wspomnieć nasze niegdysiejsze zabawy słowne. @jan_komułzykant pozdrowienia.

w letni poranek ożywcze krople deszczu duszą dżdżownicę

@MIROSŁAW C. … to zawsze odwaga - pisać o zugu, warto ją docenić. Mam jednak problem z frazą otrzeźwiałem w połowie drogi w cudze zwyczaje, osobiście szukałabym ekwiwalentu, żeby napisać w połowie drogi do ( może: oczekiwań?), ale Autor decyduje… Późniejsze wersy i bliskość rozanielony na twarzy i po pas - też mi się gryzą, ale może to mnie… Wiersz już tyle tu wisi, że był czas na poprawienie literówki na „ biel kartki”. Geometryczne figury - nie przekonują, ale końcówka jest znakomita, pozdr.

@Alicja_Wysocka @Alicja_Wysocka haha, tak! Joga językowa opisana językową jogą 😆

Właśnie, długo zajęło mi zrozumienie, że trzeba być po prostu sobą, nie dopasowywać się na siłę, nie spełniać oczekiwań, aby było jakoś. Tutaj właśnie pojawia się rola tęsknoty, równie piękna jak miłość, choć przeraźliwie samotna. Co daje w zamian? Nie tracisz siebie. I o to mi chodziło, a że nie lubię się w wierszach rozpisywać, więc tak to oddałem :) Dziękuję za radę, raczej trafną wskazówkę i odwiedziny.

@BrevkbevtAż mi się zleciały wszystkie Ojejki. To jakaś Joga językowa?