Cała aktywność

... te słowa Ala.. są kluczowe dla tych (na)urodzin... Myśl na pewno jest światłem, a ono.. energią... która otacza nas i wszystko wokół. Uczucie, to także słowa, które ktoś może komuś ofiarować... :) Dobrego tygodnia.

A spot: Dana ma te baniaki Kaina, Beta ma nadto psa.

@Nata_Kruk 🌻

@Alicja_Wysocka pamiętam. prawdziwa historia z Japonii. film świetny. wzruszające historie. dzięki Aluś :) @lena2_ dzięki piękne:) ślę pozdrowienia :) @Nata_Kruk Nata. dziękuję za Twój obserwacyjny komentarz. zawsze miło mi Ciebie czytać :)

Podoba mi się.. spokój.. który gości pomiędzy wersami, przyjemnie się czyta całość... @Tectosmith... raz jeszcze.. itd.

Ano, imiona rano: Młokos Sokoł Mona - rano imiona.

... aż się chce szepnąć.. ot, życie. Ale może nie jest aż tak źle... :) Amber.

@kano wzruszajacy, piękny wiersz. Mam nadzieję, ze zostanie doceniony. Wyrazy uznania.

... miłość.. cokolwiek miałoby to słowo oznaczać, na pewno upiększa to co dookoła nas. I jej Ci życzę Waldek.

@huzarc sentymentalność- piękna sprawa 🙂 Takie utwory czyta sie zawsze z zainteresowaniem i chętnie do nich wraca.

Pąki maku - puka - mi kąp.

Świetny kontrast pomiędzy pierwszą a drugą zwrotką, treść metafizyczna, a bliska człowiekowi. ... mniej więcej tak pomyślałam.

@Annna2 dobrze, że stworzyłaś utwór, na tak ciężki i ważny temat. Wszyscy powinniśmy czytac takie wiersze, pamiętać, nosić w sercach.

.... :) nie, że tylko to, cały.. ale fragmentowi, jw... jeszcze raz... :)

@Berenika97 zdecydowanie wiersz - perełka. Pomysł z tą samotnością świetny. Wszystko tu pasuje. Ale niektórym w samotności naprawdę do twarzy 🙂

@Nata_Kruk Natko, zazwyczaj człowiek wie, kiedy postępuje źle, sumienie mu to mówi właśnie przed - ale bagatelizuje, robi co chce, co on uważa. Po pewnym czasie czerwona lampka, przestaje się zapalać, no bo i po co? Robi się coś na podobieństwo zmarzliny prze którą już nic dociera. Tak sobie wyobrażam ten proces.

To najprawdziwsze... uniesienie.

@viola arvensis Masz rację - to pośpiech. Chciałem się szybko wygadać. Poprawię. Dziękuję. @Nata_Kruk zgadzam się ze wszystkim co napisałaś. Czy pomoże? Raczej nie. Chyba to taka prośba o pomoc. Dziękuję

Uczynił nas i ukształtował jako Polaków. Nawet taki cyniczny cham jak ja — potomek nędzy i zabobonu bezimiennych, o rękach tak twardych i brudnych od przeciskania lepkiej ziemi co dnia, po noc, przez brutalne palce — w chwili śmierci, posypującej głowę popiołem, zanuci Marche funèbre i odleci z żurawiami. ⸻ I gdzieś zawsze był — jak muzyka, która nigdy nie ginie, raz wysłuchana. W dzieciństwie odpoczywał nieopodal — u Dziewanowskich, potem po sąsiedzku — u Pruszaków, gdzie i mnie dorosłość przywiodła, na deszczowe niziny, usiane starymi wierzbami. A w końcu przyszło mi oskarżać opiekunów jego Żelazowskiej kolebki — za mało artystyczne, ale przyziemne sprawy, liczone w milionach. Miałem wszystko w aktach, W pancernej szafie. Poniemieckiej jeszcze, w pożydowskiej kamienicy. ⸻ Robię się sentymentalny.

@lena2_ Lenko, kolejny mądry i wartosciowy wiersz. W kilku zdaniach tak wiele mówisz ważnych rzeczy. Coś wspaniałego.

@MigrenaWidziałam film Mój przyjaciel Hachiko , w roli głównej Richard Gere. Tam, profesor, jego pan umarł, a pies miesiącami czekał przed uczelnią, nie rozumiał co się stało, do nikogo innego nie chciał, uciekał i wracał na miejsce, patrzył wciąż na drzwi, za którymi kiedyś zniknął profesor.

@Alicja_Wysocka... jak żagielek... :) Te lampeczki od sumienia często.. prze..nad.. palone, że nijak do wnętrza zajrzeć . @Annna2... ano.. dziurawe, chyba najbardziej "właTców" tego świata, ale nie tylko. @huzarc... pisaliśmy w tym samym momencie. Żebyś wiedział... zadać sensowne i mądre pytanie, to nieprosta sztuka. Dziękuję Wam za zatrzymanie się ze słowem. Pozdrawiam.

@Nata_Kruk a my szukamy odpowiedzi, choć z trudem potrafimy sformułować pytania.

@Adler Bardzo płynnie i ładnie poprowadziłeś wiersz. I rym, jak bicie serca- super. Delikatne zgrzytnięcie w przedostatniej strofie wiersza (dwa ostatnie wersy). Ale bardzo ogólnie bardzo ładny wiersz.

@Adler... w końcówce trochę rytm ucieka, ale treść sama w sobie, dobra. Jest wysyp wierszy o trudnej egzystencji w obecnych czasach, o zagubieniu, w ogóle. Ludzie wywalają z siebie to, co drapie ich głowy, niechby to pomogło choć w części.