Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Cała aktywność

Kanał aktualizowany automatycznie

  1. Z ostatniej godziny
  2. Interpunkcja leży, „dopełniaczówka” za główny środek wyrazu, hashtagsy, nick w pozie na Beatnika… Zastanawiam się, czy dzwonić na Centrum Wsparcia, czy jak Berenika97 bawić się w interpretacje… Ogólnie: bierz się do roboty, czytaj, oglądaj, patrz, porównuj, kup jakąś gazetę literacką, jakiś zbiorek wierszy… Na pisanie i pomniki przyjdzie jeszcze pora. Ale najpierw zakończyć „pieszczenie się boleścią”. PS. Cytat bez złośliwości, z Asnyka. Poczytaj, warto! Pozdrawiam serdecznie.
  3. Dzisiaj
  4. Fajny, mięsisty, tkankowy, organoleptyczny… Jest Conrad ale i Rimbaud, Baudelaire, i Krynicki i… Lechoń, mnóstwo… Najciekawszy na stronie! Pozdrawiam
  5. W półcieniu melancholii tańczą moje myśli, światło z mrokiem się zmaga w mej głowie na co dzień. Przytłacza mnie ciężar myśli Wagą spraw i zdarzeń, które powinny zostać zagrzebane w grobie. Ale pomnik ten stoi na serca cmentarzu I wybija się dumnie wśród reszty szeregu Płyt pamięci, które memu życiu wyznaczają drogę Prowadząc w ciągłej linii- między „tym” a „tamtym”. Piękny manifest bólu i niespełnienia, straconych złudzeń i w prawdę zwątpienia. Na nim rzeźba anioła, co z frasunkiem patrzy Na świat przez pryzmat smutku i wiecznej nostalgii Na życie które zachodzi w mroku melancholii Na horyzoncie świecąc słońca odblaskami.
  6. Konrad Koper

    Sam sobie…

    Daje oznakę i udziela naukę.
  7. @marekg Fajny obrazek. Pozdrawiam.
  8. @hania kluseczka Życie jak w Madrycie.
  9. BL gdy wnoszę do ogrodu w zielone przestrzenie swoją duszę tak inną od tego co kwiecie czuję że jest gdzieś blisko tuż obok wciąż przy mnie coś co myśli istnieje milczące odwieczne słyszę oddech stłumiony pospieszny i prędki zlękniony niczym ptactwo zdziwiony strachliwy widzę ślady stóp ścieżki poplątane kręte po których idzie za mną ktoś naprawdę żywy i choć nie wiem jakimi doń przemówić słowy jakich próśb gestów użyć języka czy głosu czuję troskę co gładzi najmniejsze źdźbło trawy i miłość której rysu – uchwycić być nie sposób
  10. @Wiesław J.K. wideoklip obejrzany i odsłuchany !!!! dziękuję:)
  11. @Whisper of loves rain dziękuję serdecznie :) @FaLcorN "kurs godny utrzymania ". dzięki. zablokuję koło sterowe. i przed siebie..... dziękuję. @KOBIETA ja stary Mistyk......ale ja ? Dominiko. jesteś słodka :) dziękuję. @Alicja_Wysocka Aluś. nie wiem ! z mojej biednej głowy ? dziękuję i serdeczności dla Ciebie :) i trzymam się zasad !
  12. wszystkiego mogę się bać ale nie siebie bo to ma inną twarz wszystkiego mogę się bać ale nie swoich myśli dla nich umiem czas kraść wszystkiego mogę się bać ale nie swego cienia przecie on jak brat wszystkiego mogę się bać ale nie miłości ona mym horyzontem wszystkiego mogę się bać ale nie przyszłości która ma wiele drzwi wszystkiego mogę się bać ale nie własnej śmierci ona mą prawdą wszystkiego mogę się bać ale nie starych drzew w nich życia sens wszystkiego mogę się bać ale nie słońca i gwiazd toć to poezja wszystkiego mogę się bać ale nie dalekiego które tak blisko wszystkiego mogę się bać ale nie Boskiej rady by uczciwym być
  13. @lena2_ Pięknie dziękuję Leniu, pozdrawiam :)
  14. Szkoda ust oraz strun głosowych na bohomazy zmalowane z drgań przełyk cierpi krztusząc się nimi krwawi, a ze ścianek rwą się jęki Szkoda pozwolić zdusić się ciszy bo rozmowa nie sięga olimpu tylko grzęźnie po pas w bagnie w myślach lgnąc już do tartaru
  15. nieporadnik

    ****

    Nam paradoks puddingu. U gnid dupsko da rapman
  16. Witaj - dziękuje ci za ten miły komentarz - dodaje otuchy do dalszego pisania - Pzdr. @Adam Zębala - @huzarc - @Berenika97 - dziękuję uśmiechem -
  17. Kochała strugi myślącego deszczu w kałużach widząc drogi nienazwane mokły kawałki jej duszy porwanej chowała troski pośród smutku śpiewu bez parasola przez życie ulewne czesała włosy wiatrem niespokojnym wplatając liście na warkoczu mglistym spadała z chmury udając królewnę płakała deszczem była każdą kroplą biorąc samotność na mokrego świadka nic nie słyszała była niema głucha wsiąkała w ziemię wodniki się modlą na skraju rzeki zatrzymała serce dziewczyna deszczu przez słońce zdradzona przestała padać nastała pogoda nieraz powróci w szumie kropli jeszcze
  18. @Wiesław J.K. Podziękowania dla: @Nata_Kruk, @Alicja_Wysocka, @Berenika97, @Annna2, @Rafael Marius, @huzarc, @Waldemar_Talar_Talar, @Robert Witold Gorzkowski, @Czarek Płatak i @MIROSŁAW C..
  19. @Alicja_Wysocka dzięki
  20. Słowo wysłowione, niestałe słowo. Miano wymienione, niestałe miano. strzemię światło ziemia i życie, piętnomian wszechrzecz i macierz. Prastał strzegnie, powiedz to cud. Stałe pięciognie, (magnie) powiedz to jaw. Owa pararzecz. spólne wyjście lecz innomian. Spólny zew i tajny. Tajny i wtór tajny, rodu cud i wrota.
  21. Co to za uczucia których nie sposób opisać ? jak muzyka jakaś zapomniana lecz znajoma jakby z życia innego ten odcień ta barwa tęsknota nieznana
  22. Wczoraj
  23. @hania kluseczka mmm, zdejmowania;)
  24. @Migrena Skąd Ci się to bierze, Jacku? Jakby piszesz w jednym kolorze, a w tylu odcieniach :)
  25. @KOBIETAO, coś znajomego, groszki na sukience i za mało spania Ładna puenta :)
  26. Ale skoro niczego nie było, to jak nic - mogło się śmiać?
  1. Pokaż więcej elementów aktywności


×
×
  • Dodaj nową pozycję...