Cała aktywność

@truesirex Świetne !!

Witaj - piękny wiersz - przyjemnie się czytało - czuje ten wiersz - Pzdr.serdecznie.

wszystkie do niego prowadzą nie zmienisz tego nie masz takiej mocy tych dróg nie ominiesz musisz nimi iść bo po to one są wszystkie do niego prowadzą świat doskonale o tym wie i ty też więc nie śpiesz się zwolnij oddychaj marz śnij ciesz się tym co obok już wiesz o czym mowa niech sobie poczeka i tak wygra

@Christine Christi. jesteś jaskółko poezji.:) zamiast dziękować słowami za to, że jesteś i za Twoje ciepłe słowa - dla Ciebie.

zgromadzenie dwóch ciał na białej plaży było wstępną tresurą gałek ocznych oraz wydzielania gruczołów łojowych za paznokciami jak zwykle żałoba po chipsach i twojej skórze resztę załatwią roztocza żywią się resztkami naszej miłości znowu dziś smażą nas lajtowe njusy o wojnie jądrowej zostaniemy podobno tylko śladem DNA na prześcieradle chodźmy już poszukać domu z czekoladowych paluszków z wiedźmą na baterie 1,5 volta jesteśmy w końcu kozłami ofiarnymi po lobotomii w zapomnianym cyrku bez zwierząt

@Robert Witold Gorzkowski Wyśmienity, nieźle mnie rozbawił. Ja z kolei dosiadam damkę. :))))

Twoje metafory tworzą niepowtarzalny nastrój. z US mam kontakt na szczęście wyłącznie wirtualny i oby tak zostało. Pozdrawiam

@Berenika97 to musiała być ważna relacja, bo tak pięknie napisałaś o jej końcu. Pozdrawiam. :)

Na obu płaszczyznach odchodzenia, fizycznej - realnej i duchowej, uczuciowej czuć prawdę i to stwarza uniwersalizm poetyckiego przekazu. Marek G, jak wiesz, to odbierał trochę inaczej, a ja z tym nie mam doświadczeń, więc przyjmuję przekaz w całości. Zgadzam się z poprzednikami, że wiersz jest bardzo poruszający. Pozdrowionka.

@tie-break CIekawy jest Twój wiersz. Miłość może przywrócić życie czemuś, co wydawało się już stracone. Nie wiem czy dobrze odczytałam, ale podoba mi się. Pozdrawiam.

@Migrena Brawurowo połączyłeś bezduszność państwa z czarnym humorem. Niesamowitość Twojego wiersza tkwi w plastycznych obrazach - czuję niemal fizycznie ciężar i zapach tego "urzędowego powietrza" oraz absurdalność sytuacji. Super! Będę się na pewno powtarzać. :))))) Pozdrawiam , popijając herbatkę rumiankową. :)

nad ranem unoszą się obrazy jakby czas zapomniał o własnych granicach wciąż słyszę echo kroków które kiedyś brzmiały obietnicą w świetle odbitym od szyb tańczą cienie dawnych uśmiechów lekkie jak oddech pierwszej nadziei próbuję je dotknąć a przechodzą przeze mnie jak wiatr który nie zna powrotów i tylko serce niesie ich ślad jakby jeszcze chciało wierzyć że utracone nie znaczy zgaszone

@Tyrs dziękuję za propozycję i pozdrawiam:) posłucham sobie wieczorem;)

Z drugiej strony... na co komu mapa z której nikt nie korzysta, książka której nikt nie czyta, czy lustro pokryte kurzem? Porównywanie człowieka do przedmiotu jest dosyć ryzykownym zabiegiem. Pozdrawiam :)

@Leszczym To na początku to pytanie retoryczne, bo ja się nie kłócę. :) Tylko przedstawiam swój punkt widzenia w czysto teoretycznej sprawie. Słyszę w Twoich słowach frustrację. To zrozumiałe, że po wielu latach pracy czujesz brak uznania. Ale wiem , że często system bywa niesprawiedliwy i talent nie przekłada się na sukces. Nie mam takiej mądrości, która by pomogła. Za to bardzo serdecznie Cię uściskam i pozdrawiam.

@Berenika97 Kunsztownie to napisałaś. Pamięć bywa zwodnicza, zwłaszcza z przemijającym czasem lecz są wspomnienia, których nawet i czas nie zatrze. Pozdrawiam. 🙂

@Tyrs Wiersz jak list do zaufanej osoby. Korespondencja sprzed lat przypadkowo odnaleziona niczym kronika rodzinna. Ciekawa forma.

@Migrena Bardzo dziękuję! Ostatnio bez rumianków ciężko by mi było żyć. Zwłaszcza bez tych w filiżance. Masz intuicję :))))) Pozdrawiam.

@Berenika97 Dziekuje @Berenika97. Przypomniałaś starszemu panu, to znaczy mi o Jules Verne i jego "Dzieciach kapitana Granta" oraz "Dwadzieścia tysięcy mil podmorskiej żeglugi", to były niezapomniane lektury. Pozdrawiam.

@Waldemar_Talar_Talar Dzięki za odwiedziny.

@huzarc Dziękuję :) @KOBIETA Dziękuję :) @violetta Dzięku, Wiolu :). Kawa ok, ale lepsza zwykła. Może płytę Milli Vanilli ;):)? @Gosława Myślę, że mąż nie lubi rozstawiania ...po kątach :);), a nie obrazów. Szkice jak u dziecka, mają urok tym samym :).

@Dariusz Sokołowski Dziękuję :).

Piękna poezja :) super wiersz, bardzo mi się podoba. :)))

Bardzo ciekawy wiersz w którym głębokie rozbudowane obrazy są przełamywane ciepłą czułą i osobistą puentą. Podoba mi się.

@huzarcTrafnie powiedziane. @Robert Witold Gorzkowski No cóż, szkoda, że wiersz to może niekoniecznie, ale dziękuję, że przeczytałeś :)