Cała aktywność

@Alicja_Wysocka super, że to dostrzegasz, dziękuję :) @Robert Witold Gorzkowski bardzo się cieszę, że mnie rozumiesz... Dziękuję pięknie Robercie :) @Naram-sin naprawdę lubię czytać Twoje komentarze. To, że wchodzisz głęboko w treść jest dla mnie bardzo ważne i za to dziękuję :) @Annna2 dziękuję ślicznie, miło to czytać :)

coś pęka we mnie rozlewa się na kartki tu w ostatnim wierszu po lewej gdzie biel to nie niewinność a szansa gdzie słowa nieproszone nie pozwalają zasnąć a teraz was zabiję to łaska bo jest mi siebie żal zabiję was po cichutku w półwersie tulipanem z rozbitej butelki rozszarpię litera po literze h kładeczkę i kropeczkę

@Berenika97 @Starzec @Kwiatuszek @Sylwester_Lasota @Alicja_Wysocka @Jacek_Suchowicz dziękuję :)

Tyle chwil dobrych smutnych i miłych I tych, gdy serce tak mocno biło. Dziś ucieszyło zwyczajne zdanie, że mi jest ładnie... Że mi jest ładnie. I nasze z sobą bliższe lub bliskie, Ale aż wszystkie, ale aż wszystkie. Zawsze jest tląca jakaś obawa I pewnie ciągle mogłoby padać, Ale gdy gryka samotna biała W sukience wstała — nam nie wypada. Ledwie że biała Gryka - niewyczerpanym Źródłem rutyny

tango na dwa serca kto chce i cztery oczy w marzeniach poniosło nas gdzieś i pewno czymś zaskoczy po co podłogi i sufity "wystarczy sufit z gwiazd" proszę już nie myśl o nikim gdy mnie przy sobie masz

@Naram-sin Czytam. I zostaję chwilę dłużej – jakby wersy miały za ciche echo, którego nie słychać, ale się czuje. Lubisz takie światło?

Jestem rozbita, więc ranię - powiedziała filiżanka do samotnego spodka.

@Nata_KrukUroczy wiersz z himorem i głębszym znaczeniem "twórczej pustki". Mrugasz autoironicznym okiem?

Dawno temu, gdy oddalone pola łąk lśniły swym blaskiem niebo dawało znaki, wylewając błękit z siebie, a leśne drogi, chrustem były wyłożone, schowany za drzewem widniał jeden cień więcej Gonitwa! Na gonitwę czas! Ujmę rękę przyjaźni i chwycę nas ponad miar Tam wysoko, gdzie wiatr łaskocze twarz Oj, ile tego było; opowieści o uwielbionych monumentach; Rozpostarły skrzydła swoje, rykiem obudziły okolice podpaliły obłok za obłokiem Tyle tego było; wieści o stworzeniach; rysunków obrazów wierszy wszelkich podań babć i bajań Kiedy byłem małym dzieckiem, mama opowiadała mi o Nich; Wspólnie czytaliśmy i patrzyliśmy w górę, ona tuląc mnie do swej nogi, liczyliśmy wspólnie sobie, że ukażą się nam Bo komu, jak nie nam? Dziś, gdy piszę słowa niniejsze, mara pozostała coraz bardziej wyblaknięte wspomnienie Ile pozostanie z pieśni, czy w marzeniach czy też w tańcu, o dziecięcych pragnieniach? Co z zapiskami i powodem, dlaczego ekscytował nas las? Nie wymaga wiele słowo z dnia minionego O wyrośniętych ptakach z przestworzy Kiedy byłem małym dzieckiem, w górach, nad jeziorem, na polanach i co najważniejsze, nad nami, przestworza przecinały smoki

@Nata_KrukAnna Warmianka korzeniami i sercem, a ja sercem. :)

@Nata_KrukDziękuję, lubię takie konstruktywne uwagi, które uczą i rozwijają. Już wiem, jak powinna wyglądać ilość sylab w limerykach. :)))

@Corleone 11 a nie może być " i dla mnie sukienki" ?

@Konrad Koper Zdarza się! 🙂 @Nata_Kruk Nato, ja również. 🙂

:)... ja także dziękuję za nasze zbaawy słowne... bardzo je lubię... musze kończyć. Dobrego wieczorku.. przy lampeczce swojskiego winka... na takie idę..

nie wnikajmy przeto kto z kim i czemu przecież jesteś poetką piszesz po swojemu w wierszach masz cudny bukiecik metafor więc czekam na wiersze i dziękuję za to :))

Piękna "prośba".. Leno, poza tym, bardzo lubię to słowo.

Witaj - będę w przyszłości uważał - dziękuje za szczery komentarz - Pzdr.serdecznie.

... te rzeczy, jak najbardziej.. 'zdatne'.. a wyżej, coś mi się zdaje, że łącznie. Ten wiersz, to niemal.. skarga... względem AI... tak jakoś pomyślałam. Dobrego wieczoru.

och to biedne stworzonko co zgarnęło z szuflady szufeleczką niewielką i to nie dla zabawy papierki z sylabami oraz garstkę literek by na biurko ci przynieść choć to nic i niewiele ale wierzy że stworzysz maleńki poemacik i że jej ciężka praca nie pójdzie na straty rymy zręcznie dobierzesz metafory i myśli myszka patrzy na ciebie że nadzieje jej ziścisz :)

... przyczyną kończenia się tego.. "to".. są pewnie niezgodności charakterów... pomiędzy dwojgiem.

Treść mi się podoba.... te stury też pasują, skoro.. świetliste.. ale pytanie zostaje. Melancholii .... oraz... marazmie

świat kwiatów i miłości które nie więdną świat prawdy wyrozumiałości dobra które 2.na tęczy 1.gra ...... :) świat gdzie białe jest białe nie ma plam które kłócą prawdy o prawdzie nie mówią właśnie taki świat ujrzałem parę myśli dalej @Waldemar_Talar_Talar... pisałam już u Ciebie nie raz.. że zostawiasz na końcach wersów słowa, które powinny "zejść" np. o wers niżej. Często "nadgadujesz" frazy i robi się mniej ciekawie. Z powyższej treści wybrałam, co wydało mi się miłe dla ucha... :) Pozdrawiam Cię.

Jacku... :)) ja także już nie wiem kto za kim i... czemu lato winne chyba i tęcze pod niebem.... :)

to był dla mnie szok. Parę lat wstecz byłem w miejscowości Jeleśnia (kawałek za Bielsko Białą) zwykły powszedni dzień msza na 6 rano - ok 100 osób. U mnie na 7 przychodzi 5. pozdrawiam ps o ile znam życie chłopi szybko krzyż naprawiają

S z u f l a _ d a Jest już pusta, jak pustak, mysz w niej nawet nie skrobnie, pewnie chyłkiem zabrała, w ciszę gniazdka - ku sobie. Szufeleczką niewielką zagarnęła papierki, na nich sylab bez liku, po cóż jej te literki... Zagarnęła to mało, kupki jeszcze zrobiła, we śnie jakbym to czuła, ale pewna nie byłam. Sprytne, cwane stworzonko, w mig szufladę opróżnić... żeby garstkę choć dla mnie - zmierzchem chciałam coś (s)tworzyć. lipiec, 2025