wiersz z dedykacją dla kobiety

Spijam gorącą
Z Twych ust rozedrganych
Ostatnią kropelkę rozkoszy
Zamglonym wzrokiem obiegam ciało
Cudownie spełnione

Nie boję się żadnej ścieżki nieznanej
Odkrywam z lubością smaki słodkawe
Czubkiem języka dotykam wszechświata
A Ty wciąż unosisz się .....i opadasz

Razem oddani lubieżnej pieszczocie
Ty pełna natchnień
Ja cały czas głodny

Spragniony Ciebie
Twych ust obłąkanych
Szaleję z tęsknoty za Twoim ciałem


Dobrze już !! Słyszę .....
Ten śmiech pogardliwy
Ech wy zazdrośnicy

A co ja poradzę , być i mieć razem
Sztukę niełatwą pojąłem dziś rano
W burzy Twych włosów słodko skąpany

A teraz spokojny z kropelką burbona
Już odpoczywam
Wciąż w Twoich ramionach



kris o poranku

"A Ty wciąż unosisz się...i opadasz" - proste, prawdziwe, podoba mi się najbardziej. Ostatnia zwrotka też mnie ruszyła.

Courvoisier kropelka
To też rozkosz wielka ;)

Catalina

Wspaniałe , doskonałe , cudowne kobiety .
Wszystko co mówicie to szczera prawda , wiecie doskonale co mówicie .
Kocham was, piękne kobiety .:-)))))))))


kris o poranku

A ja uśmiechnięta
Lecz nie pogardliwa
Czytam wciąż Twe dzieło
Spijam pianę z piwa

:)

Bardzo mi się podoba Twój utwór o Krisie O POranku :). Pozdrawiam.

Patrycjo .... idę po piwo , wezmę od razu dwa ;-)))))

ciesze się że wierszyk się podoba


kris o poranku