Przebarwienia

Świeci się pod skórą ziemi, jest niebiesko, niebiesko;
w studzienkach smród i wilgoć, więc się zapomina,
jak miły oku może być ten kolor. Świst, gulgot, szmery
- dzieje się pod spodem coś żywego: stado aniołków
buduje windę. Wypędzone z wierszy, wygumkowane
z pamiętników - palcami rozmazują pleśń na ścianach
i piszą zakazane słowa. Weterani bez żalu przehandlowali
skrzydła - chcą sprawiedliwie zasłużyć na wygnanie.
A młode patrzą niebiesko, niebiesko, czują się bezpańskie
i powoli tracą wiarę. Czystość uległa przedawnieniu -
teraz cudem stał się znaleziony gwóźdź, ale zamiast paść
na kolana, przybili sobie piątkę i ruszyli na plac budowy.
Windę budują dla swoich dzieci - znalazła się i płeć i chęć.
Tylko, żeby to niebo przestało być czarne i uniosło się
kilka pięter, bo coraz ciaśniej i winda się nie zmieści.
Napisaliby pismo z prośbą o wsparcie, ale wiadomo - kosz.
I dalej wszystko niebieskie, niebieskie - płacz i cała reszta.

Kawał wierszydła - lepszy (efekt) od porannej kawy!
;)
w ramach polemiki - przytoczę zajawkę o pewnym spotkaniu w mieście K:
SKĄD SIĘ BIERZE ZŁA POEZJA NASTOLETNIA? Jacek Dehnel opowie o tym, dlaczego ptaszę musi kwilić i jaka jest funkcja płynów ustrojowych w wierszach młodych gniewnych i niegniewnych
Więc łatwo rozwinąć myśl, że jednak nie wszystko stracone, i że nie wszystkie Anioły upadłe - są takie, które pozostały (na powierzchni!) w wierszach, ale wyblakłe, bez aureoli, raczej jako kalkomanie; i w pamiętniczkach w formie katarynek mnemotechnicznych.
Ktoś mówił o wyścigu szczurów - Ty zobaczyłaś (skazane na byt) Anioły, w błękitnym(?) poblasku z monitorów. Nikt nie chce wymówić słowa: czułość (nie mówiąc o zanurzeniu się w jego treść).
pzdr. b
ps. Wolałbym początek taki: "pod skórą w ziemi" ;)

Bardzo interesujący.

'wygumkowane' - brzydkie słowo w ładnym wierszu,
zaraz przychodzą mi na myśl, inne słowa, z pokrewnej bajki: wyścierkować kurze, wygąbkować ciało, wyszczoteczkować zęby itp.

a nie wystarczy, 'wymazane' z pamiętników?

Ojej! Tylko trzy komentarze, wpiszę się jako 4.

P.S. Bardzo ładniutki tekst, pozdrawiam bez ideologii M.

I znowu zadaję sobie pytanie - po co wkładać tak dużu wysiłku,żeby powiedzieć tak mało.Okropne.Pozdrawiam.

wszystko się zgadza. ciekawie i prosto.
pozdrawiam

ps.

Z dedykacją dla interpretatorów:
- można być sfrustrowanym o pierwszej w nocy, ale niekoniecznie
- można czytać ze zrozumieniem (piąta c! ;), ale nie ma obowiązku
- można narzekać, ale zwykła przyzwoitość nakazuje przedtem wykonać pracę z tekstem, pochylić się nad słowem z wrażliwością - z czułością rzekłbym, ale nie wierzę już w ludzi-anioły
;)
pzdr. b

Daj spokój Zdanowicz:)

Muszę z tym żyć:)
chlip

sorry, z przyzwyczajenia jakoś mi poleciało pedagogicznym smrodkiem vel zajawką ciecia ;)
ale nie wytnę - za chiny ludowe, niech się wstydzi za siebie i za mnie ;D
pzdr. b

za Ciebie nie czeba:)

wszystko niebieskie, niebieskie - podoba mi się ten wiersz. wrócę jeszcze na dłużej

świat wirtualny nie dla mnie;
wiersz rozumiem i akceptuję czysto rozumowo - ale jako deptacz matki-ziemi stwierdzam, że jest to obok, emocjonalnie i mentalnie;
J.S

Zatęskniłam za Twoimi tekstami, Mirko. Ściskam i biorę się za czytanie Twoich wierszy.