beczka śmiechu

siedziała pochylona
nad zmętniałym lustrem
snując pajęczą nić

gdyby tylko mogła
gościnnie otworzyłaby korę
by ukryć we wnętrzu

z tyłu
fatamorgana kołyski
rozciągała zęby w krzywym uśmiechu
niczego nie ratując

po prawej
tombakowy wpadając w taflę
pozostawił dno oceanu
pełne drzemiących kraterów

z lewej
czubki nosów uderzając dziobem
spiętrzały kry na rzece
rozbijając cień zabłąkanego uśmiechu

przed
bezsilność wykradała witraże
wiążąc dłonie do stóp
wmawiała nie ma jutra

chciała bez lęku w kryształowym
odnaleźć splecione warkocze
dumne z patyny

siedziała pochylona
słuchając wietrznej skargi
bezradnie zapinała rozchylone poły

25.01.2008r.

dlaczego właśnie taki tytuł?
Jeśli mogę, uprzejmie proszę o wyjaśnienie.
Nie rozumiem. Wg. mnie - zgrzyt na linii tytuł - treść,
ale może sie mylę.
Pozdrawiam b.
baba

Się podoba.

mylenie - to zwierzaczki wyszarpujące prawdę
MN

mylenie - to zwierzaczki wyszarpujące prawdę
MN
Wróciłam tu. Tak, pobudzają do myślenia.
Pomaleńku chwytam; ironia losu?
baba - hej!

mylenie - to zwierzaczki wyszarpujące prawdę
MN
Wróciłam tu. Tak, pobudzają do myślenia.
Pomaleńku chwytam; ironia losu?
baba - hej!
the truth is out there
MN