Szulmierz - od wiatraku do sadu wywiewówka.

sad tu jest, kiedyś wiatrak spinał górę,
supląc obłoki, teraz w drzewa cieniem
ciśnie niebieskie, jak na swą posturę
ma w dojrzewaniu owoców kojenie
większe od tego, w którym podmuch konał,
znosząc budowli wyziew wprost w ramiona

a nuż się ruszy, zatrzeszczy i kołem
ogarnie przestrzeń jak oblubienicę,
wiążąc chmur szrafę z wyniosłym padołem,
co mniemał słońce wyswatać z księżycem,
aż którejś pory w zaćmieniu jął starzeć
i zniknął, stąd też góra dzisiaj w sadzie,

a wiatrak? kto to wiedzieć raczy czemu
wybył jak inne, góra nie odpowie,
choć zda się spośród setki wietrznych przemów
wywieść słów kilka o tajemnym grobie,
co usypany był w wyżę, o której
mowa tu, oby kto bajdzie nie uległ,

bo jak z wiatrakiem tak i z sadem będzie
ni krzty korzenia nie zostawi plotka,
przesypująca przez ozora żerdzie
cokolwiek w środku wzniesienia napotka,
nuż, łopatami wiatrak wyszeleścił,
co dziś z gałęzi liści w opowieści,

stąd póki drzewa w zagrodzeniu wiją
pąki i kwiecie, póki z nich owoce,
dopóty w bajdzie niech będzie niczyją
chęć w głąb wejrzenia, weź, wiatru nie doceń
a nie pomuska stoku, drwiąc na poły,
że mu się gwizdek wypiął albo chory,

któż dmucha pojmie, choćby stać mu przodem
i weń bałuszyć, on z wiatrakiem, nawet
z sadem, niezgodny, taki to już model,
co kiedyś z bajdy zawadzi o krawędź
i zamknie wzgórek tematem poczętym
w szulmierskiej włości –kończąc ją bez puenty.

Messalinie,piewco krajobrazów, wiatraków, rzek itp.widzę ten wiatrak i jęzory gawiedzi obok, tych co mielą po próżnicy, a tak w ogóle to nie potrafię nazwać udczuć jakie mam po czytaniu twoich bajań, są "superowe",
pozdr ES

Jot Wu.
Pozdro.

Wiersz na czasie, powinieneś zgarnąć dopłatę z UE, zgodnie z dyrektywą o energii ekologicznej, pozdrawiam, Stefan.

Messa!
Oczy otwieram szeroko...i czytam ,czytam:))
Zauroczyłeś ....w i at r a k i e m ...mmmm.
Cudnie zakręcone skrzydłami...
Długo czekałam ,ale opłacało się.
Dziękuję za to cudo,zabieram do ulubionych.
Pozdrawiam wiosennym wiatreM.

Wybacz, byłam okropnie śpiąca, kiedy pisałam swój komencik. "Jot Wu" miało znaczyć: jak wyżej, a to miało sie odnosić do opinii Marlett. :-)

Powiem tak: spacerujac po Twoich wierszach czuje sie przewietrznie tak jak podczas spacerow "Na wysokiej połoninie - Vincenza (Stanisława)" .Twoje swiaty sa jak "Atlantydy" - nie kazdy ma szczescie je widziec.

pzdr
MK

Ja nie jestem 'winna''.
Nietoperze budzą się zazwyczaj z początkiem wiosny... latające ssaki.
Może w jakimś starym wiatraku zimowały:)))
PozdrawiaM.