Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Deliryczne Fatum


Julia_Tomaszewska

Rekomendowane odpowiedzi

Chciałabym znać przyczynę
Egzystencji czarnej nici
Uwiązanej na mej szyi
Granica boleśnie rani mnie
Wykrwawiam się
Spijesz gorzką krew
Bestio przeznaczenia
Czy oczy przemówią twe
Gdzie koniec wzgórza jest
Na które wspinam się
Aby spaść boleśnie
Przez warstwy luster
Przebić się
Na samo dno


Smak ziemskiej gleby
Zawsze był mi obcy
A powietrze zbyt słone
Szklistość otacza mnie
Deliryczne fatum wydało wyrok
Na marzeń pęk
Choć ostatni lot
Zakończył się
Upadkiem na grzbiet kurhanu


Obmyją mnie cudze łzy
Z brudów przeszłości
Gdy ciało zblednie śmiertelnie
Pokażę ze obca mi Boska moc
Ze prochem będziesz i Ty


Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

witam...
choc nie jest to wiersz ktory odzwierciedla to co potrafie zrozumiec, ale czy niejest on przekazem dotyczacym tesnoty za czyms co istniec powinno, utesknione , bezosobowe, ukryte gdzies gleboko...?

podoba mi sie a w szczegolnosci ostatnie wersy.. chyba dotycza tego czego kazdy z nas nieswiadomie oczekuje...
moze tylko ja rozumiem go w taki sposob...

pozdrawiam...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witam! Dziękuję za opinię. Czy wiersz powstał z tęsknoty? Wiem, że pisalam go zwątpiwszy w Wielki cel mojej egzystencji. Czasem zbyt silnie odczuwam niemoc, która nie pozwala mi zrealizować pewnych planów. Sądze, że nie jestem jedyną osobą, którą nachodzą takie myśli. Tz przyznaje sie bez bicia, że tytuł brzmi "Przeznaczenie" ( może wtedy byłby jasniejszy do interpretacji)ale z przyczyn techniczynych zostało "Deliryczne Fatum". Człowiek rodząc się nabiera w sobie energii do życia, rozwija w swoim umysle marzenia, jednakże z czasem uświadamia sobie, że są one niemożliwe do zrealizowania. Jedno jest pewne - smierć, która dotyczy każdego, podobnie jak przemijanie.
Pozdrawiam!
Julia

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jest myśl! I to jest bardzo dobre, to mi się podoba. Nawet świetna myśl. Czuję to! Proponuję jednak:
1) Inaczej wersy sklejać:)
2) Dbać o muzykę wiersza:)
3) Unikać tego: " Granica boleśnie rani mnie/Wykrwawiam się" i "twe" i "po co te duże literki?"
4) Malować obraz klarownymi farbami (moga być surrealne:)), bo proszę zobaczyć: " Na które wspinam się/Aby spaść boleśnie/Przez warstwy luster/Przebić się/Na samo dno" - to troszkę takie za szybkie, mało jasne, mało "czytalne".

Adam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jak to się dzieje, że trzy pierwsze wersy pierwszej i drugiej strofy są bardzo dobre, a później wszystko, co tak dobrze się zaczynało jest po prostu skopane? Nie wierzę, że zabrakło pomysłu, bo nie zabrakło. Może za szybko chciałaś napisać i mieć to wszystko za sobą?
Pozdr.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Tu nie o to chodzi, żeby przyjmować coś boleśnie, chociaż rozumiem to, ale o to, aby wyciągać wnioski z tego, co piszemy pod wierszem. Komuś może się nie podobać zupełnie, ktoś inny będzie zachwycony... Wnioski? Wyciągamy średnią, zastanawiamy się co z tym fantem zrobić i piszemy następny wiersz :)
Pozdr.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

cel powstania komentarzy pojęłam ( przynajmniej jestem w stanie spojrzeć na wiersz obiektywnie).Trudno mi jednak określić przyczynę pojawienia się wpisu stwierdzającego, że "coś jest słabe". Gdybym znała przyczynę takiego werdyktu mogłabym wyeliminmować niektóre błędy.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...