[przed pokój]

Kotary nadęte wiatrem, kot się przeciągnął
i przygotował do skoku,

głaszczemy płaszcze bez nikogo wewnątrz
żeby nadawać jakieś sygnały, sens,

kiedy jedno zdanie potrafi rozpocząć
i skończyć.

Miałabym ochotę ocenić ten wiersz krytycznie, ale jakoś tak żal mi - bo wiem o czym jest, czuję tę treść. Zatem niech będzie, że mi się podoba :) Pozdrawiam ciepło. L.A.

Podoba mi się to "głaszczemy płaszcz bez nikogo" pozdrawiam...

Lenię się i podpinam się pod wypowiedź Alter Netki.
Powietrze zamknięte w płaszczu nieruchomieje i długo jeszcze pachnie tym kimś/czymś.
Zachowanie kota jakby dwuznaczne – cóż, kocie.
Pozdrawiam
:-)

a ja się chyba nie mogę podpiąć.
nie wiem czemu, ale taka poezja wydaje mi się niezwykle banalna, przez co automatycznie odrobinę nieciekawa. jednocześnie za mało w tym tekście informacji, za mało słów, żeby można się było przyczepić do niedociągnięć technicznych. wobec tego pozostanę neutralna i podobnie chyba jak pierwsza komentatorka z żalu nie powiem, że jest zły.

zdrowia, p.

A mnie się podoba, szczególnie:
"głaszczemy płaszcze bez nikogo wewnątrz
żeby nadawać jakieś sygnały, sens"
Nie każdy płaszcz wiszący w przedpokoju chcemy głaskać i w tym jest sens.

pozdrawiam serdecznie

nie żałujcie - to tylko tekst
albo się podoba, albo nie
albo ma wady, o których można napisać
albo nie

dziękuję wszystkim za komentarze

pozdrawiam

ps. dziękuję, za nazwanie tego "poezją" ;]

Wiersz przepojony nastrojem oczekiwania, zawieszenia; klatka filmu, który nagle zatrzymał się i nie wiadomo kiedy znów ruszy. Ciekawe.

rzeczywiście niesamowita nostalgia- mimo małej ilości słów ładunek bardzo duży
Kocico jestes jedną z lepszych "żeńskich partii poetyckich" i niezmiennie lubię Cię czytac;)

Pozdrawiam
Agata

Cześć, Kocico. Czytałem ten wiersz gdzie indziej i już wtedy chciałem coś skomentować, ale chyba nie na tyle mocno, żeby zamysł wcielić w życie...)) No, ab ovo: gdyby tego kota też umieścić w czasie teraźniejszym, to bardziej uwidoczniłabyś "chwilę", wszystko działo by sie "tu i teraz". I te płaszcze (tu się nie upieram, ale...), widziałbym to tak:

Kotary nadęte wiatrem, kot się przeciąga
i szykuje do skoku,

głaszczemy puste wewnątrz płaszcze
żeby nadawać jakieś sygnały, sens,

kiedy jedno zdanie potrafi rozpocząć
i skończyć.

pozdrawiam.;-))

ha! z tym kotem, to chyba rzeczywiście racja jest!
a głaskanie płaszczy musi zostać, jak jest - wtedy szeleści ;]

dzięki

i wszystkim powyżej również dziękuję
za zostawienie śladu czytania

pozdrawiam