całkiem banalna historia

w gitarowym rytmie

dłonie
szarpią powietrze

omiatają
wężowym gestem
delikatność kobiecości

w papierosowym dymie
pełzną
po pagórkach kobiecości

napięty
na gryfie krzyk
uderza dzikim glissandem

Trochę, poczułem się nieswojo, bo zupełnie nie znam się na gitarowym słownictwie. :-) Ale chyba zrozumiałem treść wiersza - mimo wszystko.

Fajnie, że zaczęłaś poważnie myśleć, o rozdzielaniu od siebie wersów. Od razu lepiej się czyta.

Początek fenomenalny - bez dwóch zdań.

Pozostawienie samego "dłonie" i później dodanie "szarpią powietrze", pozwoliło ci uzyskać ciekawy efekt. Bo oto: 1) dłonie mogą szarpać powietrze (świetna metafora), lub 2) pojawiają się dłonie i coś/ktoś szarpie powietrze - jak sama widzisz, wieloznaczy wyszedł ci wątek.

Później już ta sztuka ci się nie udała. Zbyt dosłownie "omiatają" łączy się z "wężowym gestem", a to "delikatności kobiecości" zupełnie niepotrzebne, a jak już, to mogłaś nadal spróbować użyć jakiegoś oksymoronu, lub czegoś innego literackiego; jakaś może zabawa lingwistyczna? hiperbola? generalnie coś alegorycznego...

W 4 strofie to "w" psuje cały efekt. Wyszła ci strofa dość jasna i opisowa raczej. "po pagórkach kobiecości" - nie dość, że "kobiecości" powtarza się, to jeszcze dosłownie powiedziane.

W ostatniej strofie, zrobiłaś znowu błąd z "na". Wyrzuciłbym to, i napisał: "napięty / gryfi krzyk" i dla zachowania rytmu: "dzikim glissandem uderza".


Ogólnie podoba mi się wiersz i to, że jest to jeden z lepszych Twoich. Również, cieszę sie, że piszesz coraz lepiej i zapewne niedługo pojawi się jakaś perełka. Ale to jeszcze sporo krytyk, chyba, będziesz musiała znieść:).

Pozdrawiam,
s.m.
[sub]Tekst był edytowany przez Seweryn Muszkowski dnia 13-12-2003 02:38.[/sub]

ps. pomyliłaś działy:) ten wiersz powinien być w Z.

pozdrawiam,

s.m.

może to mój nastrój... ale wyczuwam subtelny erotyk

i nie jest to banał....

"omiatają
wężowym gestem
delikatność kobiecości "
- trochę popracowałbym nad tą strofą...
nie pasuje mi "omiatają" i "-tność" "-cości" ;)

ale mimo to ulubiony :)
pozdrawiam
Piotr Mogri

Seweryn się pomądrzył :) ale całkiem słusznie,

ja bym sobie tak przetworzył:


gitarowym rytmem

dłonie
szarpią powietrze

wężowym gestem
delikatność omiatają

papierowowym dymem
pełzną
pagórkami kobiecości

dzikim napięciem
gryfi krzyk
glissandem uderza

mam nadzieję że się nie wkurzysz, ale taki zapis bardzo mi się podoba, bo jak gdyby mój... :)

fajny pomysł na wiersz :)
pracuj dalej, i unikaj w szczególności takich powtórzeń jak: kobiecości, one bardzo psują wiersz.

Pozdrawiam i czekam na następny :) (koniecznie!!!)
Kai Fist

P.S.
oczywiście moja wersja to tylko moje myśli,

zamiast rozpisywania się, przedstawiłem jak ja bym to widział,
Ty zaś sobie tylko przeczytaj, porównaj i zapomnij o mnie i moich słowach ;)

Otwieram kompa i widzę,że prace krytyków szły pełną parą.
I wielkie dzięki.

Po głębszym zastanowieniu się,doszłam do wniosku, że zmienię tu tylko jedno słowo - j.w.


Sewerynie, dziekuję za poświęcony mi czas.

Piotrze :-))

Kai :-))
[sub]Tekst był edytowany przez Ewa_Wilkowska dnia 13-12-2003 19:57.[/sub]

chordofonu - całkiem oryginalnie :)