[Behemot]

W mojej szafie zostawiasz futro. Pachnące jeszcze
ostatnim wybrykiem, wyskokiem w miasto, szaloną ucieczką
przed, pożal się Boże, pościgiem. Prawdziwi tropiciele urojeń
zdarzają się, ale daleko od ciebie. Szukający cieni a znajdujący
pięcioksiąg twoich wyjść, wejść i wariackich przeniesień.

Są obrazy, które na ciebie czekają. Kreślą się przez moment,
wstydliwie, żeby natychmiast zniknąć w natręctwie chichotu.
To wnętrza, które zostawiłeś uchodząc. Dwa światy, oddzielne.

Leżenie na moich kolanach traktujesz teraz jak grand prix.
Jeszcze łapami przebierasz, pomrukując zaklęcia
a już zaczynasz się zmieniać.

W mojej szafie zostawiasz futro. Pachnące jeszcze
ostatnim wybrykiem.

to mój wiersz!
Ona Kot mi go zwędziła - z mojej głowy, cichaczem, jak to kot
o - to ja tu wrócę, i się z Kotem Onym
rozprawię

już nie "kurator" a prokurator!

zwiewam.

W końcu taka to natura :).
Jak się domyślam, tytułowa postac ma coś wspólnego z "Mistrzem i Małgorzatą", czyli treśc dotyczy kocich spraw. A że koty to istoty przebiegłe i tajemnicze, niezależne i wolne, wystarczy tylko napisac, że wiersz jest na pewno warty przeczytania i to nie raz...
A szczególnie 3 strofa...
"Szukający cieni a znajdujący
pięcioksiąg twoich wyjść, wejść i wariackich przeniesień." - to częśc muszę jeszcze przemyślec.
Świetny wiersz, pozdrawiam serdecznie.

Po wielokroć bedę tutaj wpadał, przeliczał wersy i szukał jakiejś podstawy do zaczepki z moimi słabymi możliwościami.Teraz po kilkukrotnym przeczytaniu uciekam jako "tropiciel urojeń"- piękne. Gratuluję.Pozdrawiam.

Też przyjemne, ale nieco zbyt rozciągnięte. nie sadzisz? Można to było skłądniej.
koment wyjścia

ciekawy... Choć na pierwszy rzut oka wydaje się przegadany, ale po ponownym przeczytaniu nabiera się pewności, że każde słowo jest niezbędne i jest na właściwym miejscu. W słowach tych jest jakiś ład i spokój, ale treść... hmm niejednoznaczna, bo któż wie co porabiał ten kocur. Pozdrawiam : )

Fajnie na twoich kolanach.

To hipoptamy mają futro? I jakim cudem mieścisz takiego na kolanach?! Miniaturka jakaś czy co?

mrrrrr ;]

kocury są taaaaakie zabójcze, zawsze lubiłam gadułę Behemota
Bułhakow wiedział, co robi, podsuwając kobiecej wyobraźni
tego zawadiakę :)

pozdrawiam

w sumie, przydałoby się, żeby ktoś przeliczył
- jakoś nigdy nie mam do tego głowy :)
zostaniesz moim "księgowym wersów"?

pozdrawiam

ps. dziękuję :)

ach, ach
te kocury
ach, ach
jaką mam do nich słabość :)

pozdrawiam

czasami zastanawiam się, czy warto rezygnować z pewnego "gawędziarskiego" stylu tekstu na rzecz...no właśnie, czego? sztuki dla sztuki? (taki zaczyn dyskusji ewentualnej o poezji XXI wieku ;])
dzięki za koment

pozdrawiam

któż wie, święta racja :)

niezmiernie mi miło
dziękuję

pozdrawiam

kocurom wszelkiej maści z pewnością
jesteś waść ;]?

dzięki za trop

pozdrawiam

hahahaha
miniaturka wieprza

nie mogę odpisać, bo za bardzo się śmieję

pozdrawiam

czasami zastanawiam się, czy warto rezygnować z pewnego "gawędziarskiego" stylu tekstu na rzecz...no właśnie, czego? sztuki dla sztuki? (taki zaczyn dyskusji ewentualnej o poezji XXI wieku ;])
dzięki za koment

pozdrawiam

Wiem, gawędziarski styl. Temat na rozmowe przedni - przyznaję. Może jednak bym wolał styl gawędziarski, który trzyma w sobie tysiąc opowieści, różnych skrytek semantycznych, frazeologicznych... Ale to wymaga pracy, pracy, której nie włożono w ten wierszyk.

A temat trzeba podjąć, ale może to Twój wątek Kotku, bo kiedy ja ostatnio założyłem post, to został zdominowany przez teksty osobiste, a nie chciałbym aby ten temat również tak skończył.

papa

na to, jakbyś wolał Oscarku - niestety nie mam wpływu :)
co do stylu gawędziarskiego - moim zdaniem nie zawsze musi zawierać w sobie tysiące opowieści, skrytek i tych innych rzeczy. czasami styl nadaje tylko odcień tekstom, jeśli wiesz, co mam na myśli. akurat do tego tekstu pasuje mi takie "niby-przegadanie", bo Behemot był gadułą...więc chociażby z tego powodu raczej niczego tu nie wytnę :)

pozdrawiam

na to, jakbyś wolał Oscarku - niestety nie mam wpływu :)
co do stylu gawędziarskiego - moim zdaniem nie zawsze musi zawierać w sobie tysiące opowieści, skrytek i tych innych rzeczy. czasami styl nadaje tylko odcień tekstom, jeśli wiesz, co mam na myśli. akurat do tego tekstu pasuje mi takie "niby-przegadanie", bo Behemot był gadułą...więc chociażby z tego powodu raczej niczego tu nie wytnę :)

pozdrawiam

jakoś to przezyje;) jednak wole wiecej dopracowania.

polemizowałabym na temat "dopracowania" - jeśli coś jest zgodne z założeniem autora, świadomie wykorzystującego styl gawędziarski - jak może być niedopracowane, hm?
ale to już raczej żarcik - wiem, co masz na myśli - Twoim zdaniem, jest niedopracowane - i ja te zdanie, z całym szacunkiem, przyjmuję.

pozdrawiam