Cień

Jestem tylko cieniem dawnego Ja
porzuconego w niewygodnej chwili
nie umialem tego docenic
to co było mi tak bliskie
teraz ktoś wałada moimi
myślami gestami uczuciami
stwożylem z siebie potwora
to czym chciałem sie stać
nieublagalnie wołając do przeszłości
by stała się terazniejszością.

Oj Daniel, ale namieszałeś ;/ i znowu te błędy /staraj się ich nie popełniać - szanuj oczy czytelnika/

Dużo chaosu, nieskładne te Twoje myśli i żeby nie zniechęcić Cię słowem grafomania - powiem, że jest banalnie.

I jeśli już to ja to widzę tak:

jestem cieniem dawnego ja
porzuconego w niewygodnej chwili
nie umiałem docenić tego
co było tak bliskie
stworzyłem potwora
którym nie chciałem się stać

teraz pertraktuje z przeszłością
by stała się moją teraźniejszością

Anna ma rację, to taki zapis jakby z pamiętnika, potok myśli, fragmentami wkradł się chaos
a tak pozatym pisanie o sobie w sposób ciekwy jest trudne, więc głowa do góry pióro w dłoń i czekam na kolejne wier szydła

nisko się kłaniam i pozdrawiam

Ok bede sie staral. Zobaczymy co z tego mi wyjdzie. Pozdro

dobry zarys tzw. 'uczuć w wierszu', teraz tylko potrzebna jest sytuacja liryczna, aby te uczucia jakoś opakować, do dzieła!!!
pozdr.

A konkretniej... ?

masz uczucia, ale teraz je obuduj, same uczucia to za mało aby był wiersz, stwórz z tych uczuć jakąś tajemnicę, posłóż się przedmiotami z pokoju, ulicą, ludzmi, lasem etc.

Jestem tylko kurzem na książce
ktory zrobil sie podczas mojej nieobecnosci
nie umialem docenic czystosci
tego co bylo mi takie bliskie
teraz ktoś wałada moimi
kartkami
stwożylem z siebie grata
to czym chciałem sie stać
nieublagalnie wołając do przeszłości
by stała się terazniejszością.



Chyba troche przesadzilem :P