igoizm albo zwątpienie

czasem myślę, że to nie musiałeś
być ty, może on;
może nawet wolałabym ją
jako pierwszą kochankę,
by nie poczuć rozczarowania;

sądziłam też; że nie muszę kochać
aby cokolwiek mieć;
cztery prawdy nie podążają
ścieżką miłej bogu, honorowi
i ojczyźnie miłości;

na siebie też jestem zła;

w tym wszystkim mam tyle ciepła;
w tym wszystkim masz tyle cierpliwości;
z przewidywalnym: co by było
gdyby nie ty; na ustach mam wciąż
wrażenie, że to kicz;

człowiek został stworzony aby
czynić zło (słowem) kochać

wiersz pesymistyczny, tak bardzo pasuje do tej melancholijnej pogody i w ogóle po części mam w nim odnośnik do samej siebie. jestem na tak

pozdrawiam serdecznie urodzinowo Espena Sway :)

A ja na nie, gdyż w zasadzie jest pozbawiony środków a pierwsze trzy strofy brzmią beznadziejnie. Rym "on" - "ją" woła o pomstę do nieba. Rymować zaimki. Zgroza.

pozdrawiam i zycze lepszych dni.

Zgroza, że się panu zrymowało, jest pan pierwszy w tej kwestii.

A środki, litości, są! O, zgrozo!

i któż rzekł, że wiersz to zbiegowisko środków?
dla ścisłości jest parafraza, nawiązująca do doktryn buddyjskich, personifikacja i metafora.

serdeczności

Parafraza tekstow buddyjskich... bo rzeczywiście czytelnik powinien być fanem Buddy. A rym niestety jest, chociaż niedokładny - to nie jest chyba kwestia subiektywna. a jeśli chodzi o środki, to rzeczywiście gratuluje:). Ale w zasadzie, to mi nie zależy. Możemy uznać, że jest świetny.