pędzlem

Oxyvio wpisujesz się idealnie w moje postrzeganie relacji damsko-męskich, w których dominuje uczucie, ale bez zaślepienie i idealizowania wzajemnego. 

Niedawno zamieściłem wiersz półszepty z powtórzeniami, który jest jakby współbrzmiący z pędzlem, ale dodam jeszcze mini piosenkę napisaną w podobnym widzeniu:

wyznanie

dajesz mi więcej niż mógłbym zamarzyć
wszystko już było o miłości
dotyka nieskończoną ilość razy
dotykaj jeszcze i jeszcze raz dotknij

ref.
nigdy nie będzie za późno na taniec
i nigdy nigdy nie wypełni słowa
na koniec świata albo poza kraniec
z ciepłem ust twoich i bez obaw

kiedy wypełniasz przytulne wnętrze
krzątaniem świeca zagląda w oczy
to się prostuje droga w krętej
i rwie do ciebie się dotyk dotyk

ref.
nigdy nie będzie za późno na taniec
i nigdy nigdy nie wypełni słowa
na koniec świata albo poza kraniec
z ciepłem ust twoich i bez obaw

w ciszę wieczoru gdy rozgadany milknie
dzień jeden z wielu spleceni w czułości
być przestajemy dwojgiem istnień
jedność dotykaj szepce dotknij

ref.
nigdy nie będzie za późno na taniec
i nigdy nigdy nie wypełni słowa
na koniec świata albo poza kraniec
z ciepłem ust twoich i bez obaw