Być poetą

I tu zgodzić się wypada  z mym przedmówcą

chociaż poprzeć też należy argumentem

co tam talent czy umiejętności - drobiazg ,

mus zabłysnąć moi państwo - atramentem!

Żądz palących, tęsknot rwących dusze w strzępy

nie opiszesz byle jakim bladym  tuszem .

Tylko karmin  lub   czerwieni odcień krwisty

odda  podtekst, co zawarty  jest z uczuciem.

Albo  zieleń -  dla nadziei jest właściwa

i dziecięcym bajkom kolor bardzo bliski

trzeba użyć barw  zielonych  moi mili

 by nauczyć rozumienia od kołyski.

Wszystko jasne, rzec by można,  zatem z wierszem

nie powinni mieć kłopotów  i  nieliczni

co niewiele w swoim życiu rozumieją

a  współczesnej poetyckiej braci licznej

już w ogóle, ale wiem w czym jest przyczyna

to nie wiedzy brak (być może), ni talentu

ewidentnie  za  to wszystko odpowiada

stosowanie sympatycznego atramentu.

:)

Bardzo mi się podoba, choć nie mnożyć kandydatom - zamęt jest chyba trosze niegramatycznie

Racja Bożenko, jest tyle sposobów, by zabłysnąc! ;)

Dzięki za wizytę i zgrabny dopisek :)

AD

Dziękuję za "zgrabny" :)

Z pewnością  - jest niegramatycznie.

Dzięki za uwagę, która zmusiła mnie do myślenia i juz zmieniłem na poprawne. :)

 Pozdrawiam 

AD

tylko dopowiem, bo lubię rymowane pogaduchy

Twoja  rada wyłożona w prosty sposób,

że łopata bardzo dzisiaj jest kontenta.

Jak ja myślę, podsumuje kilka osób

i to chyba tych najmniej  inteligentnych.

Cała reszta, co to uwalniają pióra,

często płodząc nieskończony elaborat,

jestem pewny, że śpi sobie dziś spokojnie.

Nie poczuje, jak w d. włazi szpila spora.

„Wiersz gotowy” każdy gotów jest wysmażyć,

w „częstochowę” niezbyt mądre wkleić sensy.

Wierszokleta, nawet grafo jest odważny.

Łon  połeta – nie potrzeba jemu więcej.

pozdrawiam

prawdę rzekłeś najprawdziwszą z prawd powszechnych
bo współczesny metaforą jak zakręci
to przydomek mu dokleją ojciec chrzestny
nic to przecież że odbiorcy mają mętlik

po co język chcieć okiełznać poznać wroga
gdy wystarczy podpatrywać zwykłe kury
krok po kroku grzędę wyżej siądzie zobacz
beztalencie brak zdolności w górze ukrył

jaki morał wysnuć z tego zachowania
mamy zwykli wierszokleci my maluczcy
zatrudnijmy roje musze pstrzyjmy zamiast
to że nagim król być może łatwo ukryć

 Jak tu was z nie lubić rzucić w kąt nie czytać

przez was przecież zawiść moje serce chwyta 

Zawał powoduje każdy nowy wierszyk 

że u mnie koślawe wciaż wychodzą wersy

Wasze takie proste jakby z innej bajki

a moje jak zawsze durne grafomanki

lecą wprost z rękawa może ciut za szybko

 lecz też chce do światła sławy zażyć blasku

wiec sie słowem kluczem wyrywam z potrzasku

I już tuzy z Orga chylą swoje głowy 

bo z ogra grafoman sprytny bo

niszowy

;)

Ps. Jak zawsze z miłą chęcią się was czyta :) świetny wiersz Andrzeju jak zawsze

Zgadzam się z Kolegą ale nie do końca wiem co chciał powiedzieć zacytowanym dwuwierszem :)

A jeśli cokolwiek podpowiem o analogii malarskiej i pomocy muchy w tworzeniu wiekopomnego dzieła, to będzie czytelniejsze?

Dziękuję za odpowiedź, utwierdziła mnie w przekonaniu, że zrozumiałam co autor miał na myśli :)

Podoba się.

Tak operujesz słowem, że nie może się nie podobać. 

Dobre :), chociaż można jeszcze tu i ówdzie poprawić.

Pozdrawiam i do poczytania :)

Moi Drodzy, wybaczcie, że nie będę nabijał postów odpisując każdemu z osobna, ale każdemu, kto poświęcił czas, aby ten skromny wierszyk poczytać, a na dodatek jeszcze dowcipnie coś dopisać serdecznie dziękuję.

Drogi Sylwestrze, jestem tylko amatorem i zawsze znajdzie się w moich wierszach cos do poprawy, ale się staram ;)

Pozdrawiam serdecznie :)

AD

Spoko wybaczam tylko pisz dalej, żebyśmy wciąż mogli się śmiać.  

Oczywiście, że mi się też podoba. Zgrabnie i dowcipnie napisane. Bardzo dobra pointa. :)

 Nie jeden znany mi pisarz czy poeta twierdzi, że pisanie to najpierw ciężka praca, pisanie, przepisywanie, poprawianie. A talent? Kto to wie czy jest i jak go w ogóle ogarnąć? Zaskoczyła mnie ostatnia zwrotka i nadała utworowi lekkości. 

Serdeczności.