poza lasem

są takie drzewa

do których przywarł

skrzyp

między konarami

ramiona

co nie ukołyszą

są takie spojrzenia

które dopiero co

przestały nimi być

wszystko poza

a jednak w nim

*

wywołałem echo z lasu

- samo by nie wyszło

przywołałem truchło z ciżby

z trudem jeszcze wchodzi

na ostatnie piętro

gdzie już nie ma cienia

wątpliwości

jeśli bywają

to na niższych poziomach

Egzegeto,

Co pozostaje po życiu - właściwie nic.

Wiersz refleksyjny.

Myślę, że takie myśli dotyczą każdego człowieka.

PozdrawiaM.

Witaj - gruba refleksja  zostaje po przeczytaniu -  wiersz bardzo poważny.

Ale to dobrze bo przecież życie to nie żart zwłaszcza  gdy dobiega do mety...

co staje się trudne i smutne zarazem - dobry wiersz .

                                                                                                                                                 pozd.

Marlett i Waldemarze,

Dziękuję

i pozdrawiam.