Haiku o łyżce

     *** I

wieczór przy stole

 - są talerze brak łyżki

zachłanne branie

     *** II

poranna zorza

  -nie budzi do śniadania

co na to łyżka

    *** III

łyżka ze świtem

  - zabrakło tylko stołu

czas meblowania

J. A. 

Zechciej Justyno częściej publikować w warsztacie, dla dobra poezji i swojego pióra.

Wybacz, ale nie widzę tu ani fraszki, ani haiku ani nawet miniatury poetyckiej.

Poezji w tych trzech tekstach nie ma nawet na lekarstwo, a i przesłania odczytać nie sposób.

Zanim jednak zaczniesz publikować w warsztacie proponuję poczytać wiersze znanych.

Duuuużo czytać,  a potem  próbować coś napisać.

Pozdrawiam.

Wybaczam. A co takiego widzisz w tych "bez klasyfikacji"? Proszę, poczytaj parę razy, może przesłanie odkryjesz? 

Dziękuję za pokazanie mi moich "powinności".    Pozdrawiam. J. 

Jacku, fajne, ale "rzecze" nie "żecze". Rzeka, rzekł, rzecz - ot ortografia polska.   ;)))

Czasem warto schować dumę do kieszeni. Wykorzystaj to forum,  by się czegoś  nauczyć.

Dumę? Nie ma takiej kieszeni. Wiesz, czasem też warto być delikatniejszą. Rady przyjmuję z szacunkiem, lecz nakazy omijam. I nie chcę się "czegoś" uczyć, jeno uczyć się ubierać w słowa to, co serce i rozum podpowiadają.  Z szacunkiem - Justyna. 

Nie ma, coś o tym wiem, często się mylę. Dobranoc. 

Przepraszam już poprawiam.

Dziękuję, Bożenko. :))

Czytaczu oto haiku w tłumaczeniu Cz. Miłosza 

Jaki chłód
Dotknąć czołem
Zielonej słomianej maty.

Dama Sono - jo (1643 - 1723). 

Skoro haiku to kwintesencja poezji, to przekład tego nie oddaje. Należałoby poznać język  japoński i przeczytać oryginał.

Nie, haiku jest "łapaniem" chwili. Dlaczego napisałaś wyraz "należałoby" w formie nieosobowej? Ciekawe. 

Znasz tekst, w którym chłop mówi do żony: "Posiałoby się, zebrałoby się", ale niczego nie zrobili. 

;)

Kiedy to ładne, moim oczywiście zdaniem. Jest w tych maliznach pewien drobiazg: myślnik = sylabie, dlatego w drugim wersie mamy tych zgłosek nie 7 a 8. 

Skąd u mnie taka wiedza? Ano douczali mnie na Portalu "poezja-polska.pl" dwaj - rzeczywiście - znawcy.

Ja tego rodzaju miniaturki nazywam "haikupodobnymi". I dzięki temu mam (od)twórczy spokój :-)

Serdecznie dla Autorki :)))  

 Belfano, Dziękuję za miły komentarz. Poprawiłam. Miło mi, że zawitałeś/aś w moje skromne progi. Serdecznie pozdrawiam. J. :))

:)))

:))), chyba jednak zawitałaś, sprawdziłam. Dziękuje jeszcze raz. 

Z tym myślnikiem, to do zastanowienia się. Może i masz rację, ale pierwszy raz raz słyszę. A piszę dość dużo takich miniaturek haikowych. Pewnie można i tak, i tak, to zabawa chwilą,której nie sposób przerwać. ;))