przyszła tak nagle

Przyszła tak nagle sam nie wiem kiedy

serce wariata mocniej zabiło

ciepły wiatr zawiał stopniały lody

kwiaty zakwitły odeszła zima

była tak piękna jak krople rosy

jak skrawek tęczy nad zimnym morzem

wiatr delikatnie czesał jej włosy

oczy rozświetlał gorący płomień

spojrzała na mnie zadrżałem cały

subtelny uśmiech mnie zauroczył

świecił jak lampa morskiej latarni

która ratuje żeglarza w nocy

głupi milczałem dlaczego nie wiem

ona się również nie odezwała

i tak staliśmy wpatrzeni w siebie

to była piękna bez słów rozmowa

do dziś pamiętam nasze spotkanie

ten zimny wieczór który rozgrzała

zachodu słońca krótkie głaskanie

muzykę nocy co już nam grała

przez moment czułem puls bliskiej duszy

byłem szczęśliwy lecz krótką chwilę

zimny wiatr zawiał i śnieg poprószył

wolno odeszła czy jeszcze przyjdzie

Równiutki, przyjemny. Kilka razy czytałam 2. zwrotkę i może bym przestawiła:

glupi milczałem nie wiem dlaczego.

Ale bez ciśnienia.

Pozdrawiam

bb

Jako wprawka do pisania tekstów rymowanych, ok.

Przeczytaj jednak trochę tekstów uznanych polskich  poetów i zastanów się dlaczego nimi się stali.

                                         Pozdrawiam kkk

Dzięki. Przemyślę.

Ale czemu beta_bez_alfy.

Mi się wydaje że chyba alfa_bez_bety.

  Jak by nie było i tak serdecznie pozdrawiam

Cieszę się, że pisanie dobrych wierszy, Andrzeju, weszło Tobie w nawyk :))))))))))))))))))))
Zdumiewa gwałtowność przemiany warsztatu na wielki plus oczywiście.

Pozdrawiam

Dziękuję Krzysztofie.

Nie mam dużych aspiracji, a te moje nieudolne teksty to nawet sam nie nazywam wierszami.

Uznani polscy poeci żyli z pisania, mieli czas się rozwijać .

Ja inżynier 50+ od kilku lat opisuję tylko epizody  z nudnego życia i jakieś tam dylematy.

Czas to produkt deficytowy, ale  sięgam po Miłosza, Leśmiana i Baudelaire. Pewnie za rzadko.

                                                                                                                                        dziękuję i pozdrawiam

  Dziękuję. Ale to Twoja zasługa. Podnosisz mi poprzeczkę i motywujesz.

                                                                                                                                                        pozdrawiam

Ja mechanik 50+ nie mam zamiaru zniechęcać Ciebie i nikogo innego do pisania.

Dziękuję za odpowiedź, Uznani polscy poeci czasami zdychali z głodu nim stali się uznani.

                                           Pozdrawiam ciepło kkk

Samo podnoszenie poprzeczki bez potencjału po drugiej stronie nie dałoby efektów.

Pozdrawiam

Z przyjemnością przeczytałam 

Pozdr

Witaj -  no właśnie -  czy jeszcze wróci...

                                                                                                                                                 pozd.

  Dziękuję. Miło mi, że z przyjemnością.

                                                                                           pozdrawiam

Pewnie wróci, ale z wiekiem coraz gorszy wzrok i boję się że nie zauważę.

                                                                                                                                      dziękuje i pozdrawiam

Bardzo ładny wiersz :)

@Marcin Krzysica niedawno chciał "Przewrotnie",

więc tu by się pewnie odnalazł :)

Pozdrawiam :)

Dziękuję  De...

                                                                                       pozdrawiam