Oniemiałam

a gdzie druga połowa?

od kiedy pojęłam...

wtedy...

Oniemiałam

:)

to drobny eksperyment ;D

bb

ach... teraz rozumiem

tytuł połknęłam

Sympatyczna miniatura, którą lepiej mi się czyta w takim zapisie:

Oniemiałam

gdy pojęłam

że strach nie jest moim rodzicem

a tylko prawnym opiekunem

kiedy osiągam dojrzałość

on traci kontrolę

_______________________________________________

Trochę mniej zgłosek, stąd lepiej.

Zastanawiałem się nad dojrzałością, w wierszu ukazaną jako coś trwającego w czasie i tak może być,

owoc też dojrzewa z czasem.

Bo np. w życiu, przychodzi moment ukończenia np. 18 lat i dojrzałość.... już od razu jest:)

Pozdrawiam

Natalio,
dziękują za odwiedziny i ślad.

Egzegeto, 

masz rację, zmieniam.
Dojrzałość dla mnie to proces, trwa z każdym doświadczeniem, aż do końca.

Ja czytam sobie osiągnęłam. Bo tak mi się daje poukładać. W moim pojęciu to nie jest stan przejściowy.

Być może od tym pojęciem ukrywasz jakiś swój stan. Ale skąd mi, malutkiemu kotkowi, o tym wiedzieć?

W moim czytaniu prawdopodobnie sens przesłania jest inny zakładając, że osiągam jest symbolem głęboko subiektywnym.
Pozdrawiam

Daje do myślenia. Nie mogę jednak się zgodzić z podmiotem lirycznym ja widzę to odwrotnie. Może dlatego mentalnie mam 3 lata :)

Młodość nie zna strachu 

To bieg trzy latka nad przepaść 

By polatać jak w bajkach 

W starości strach dojrzewa

Świadomość nad kruchością życia  

a wiesz, że strach jest w sumie pożyteczny

uruchamia elementy samoobrony

pozdrawiam

Strach nas ogranicza,

dobry wiersz

Pozdd

Strach jest uczuciem niezbędnym, żeby przeżyć - co najmniej kilka razy w życiu jesteśmy zagrożeni śmiercią i tylko strach zmusza nas do natychmiastowej obrony lub ucieczki.

Ale oczywiście zbyt silny lub zbyt częsty strach ogranicza nasze działania i możliwości. Trzeba się nauczyć panować nad nim jak nad niesfornym koniem, który może ponieść, jednak może też umożliwić nam ucieczkę w chwili zagrożenia.

Podoba mi się Twój tekst, Beta, chociaż nazwałabym go raczej sentencją niż wierszem, ale to już tylko kwestia nazewnictwa formy. I sądzę, że tu masz na myśli nie tyle strach, ile jakieś traumatyczne wspomnienia z dzieciństwa, które mają coraz mniej władzy nad Peelką. Dojrzałość polega także na tym, żeby umieć sobie radzić z traumą i w końcu ją przerosnąć.

Podoba mi się Twoja miniaturka,

jednakże zastanawiam się, czy nie lepiej

byłoby zastąpić słowa "strach"  słowem "lęk",

ponieważ, jak zauważyli Jacek i Oxyvia,

strach ma swoje zalety, a to, co dręczy Peelę

to najwyraźniej jakaś irracjonalna obawa.

Ale się nie upieram :)

Pozdrawiam ciepło :)

Jacku,  Kocie, Annie_M, Oxywio, Deonix_:

nie będę pompować liczby komentów, ale każdemu z Was dziękuję za odwiedziny.

Jest różnica między strachem (nagi, żywy) a lękiem (tępy, trwały).

Dzięki Waszym wypowiedziom złapałam ją w tekście,

a może i głębiej.
Zmieniam. 

bb

Zgrabna miniaturka i daje do myślenia, choć z własnego doświadczenia wiem, że  strach , a może częściej nawet lęk z wiekiem narasta. Owszem, w okresie wchodzenia w wiek dorosły wydaje nam się, że wszystko jest w naszym zasięgu, nic nam nie grozi, ale potem to czasem wolniej, czasem szybciej, ale systematycznie narasta.

Pozdrawiam :)

AD

o to raczej sentencja

ale niezmiernie słuszna...