Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Cud zawitał do przeciętności cz. 3.


Rekomendowane odpowiedzi

Cuda się dzieją. Tysiąclecia mijają a ona tańczy i wcale nie zamierza przestać.

Momentami, niemal bogini, bez skazy, wybucha jak wulkan, to znów staje się islandzkim gejzerem, jednak wbrew logice, poprawia widoczność. Kropelki wody, niby małe lusterka, lśnią jak kryształy.

 

 – Postać Violli skupia w sobie piękno świata -  szepczą, podekscytowani ludzie. – Bije od niej łagodny blask niosący ze sobą czar Dżinów mieszkających wewnątrz szmaragdowych pojemników.

 .

-  Boskie zjawisko  - odzywa się młody Norweg i bierze dziewczynę w swe ramiona zabiera energię.   

  Ogarnia ją niepokój, widzi na twarzach ludzi drwinę i złość.

-  Niewiarygodne – zdążyła jeszcze pomyśleć. – Co oni tacy ohydni się stali?

– Ej,  Viollu, zazdrość, przecież znasz to uczucie? – poirytowany mężczyzna syknął.

- Tak, ale… Dziewczyna machnęła tylko ręką.

- Nie ma „ale” jest moc zła. Robimy rząd i spadamy stąd. Ci ludzie to nędzne dupki. Ciebie od dziś będą podziwiać szlachetni wojownicy.

- Na północ, na północ, do Walhalli., - zmysłowo szepnął Człowiek zza Gór. I odeszli.

 

 

  Koniec.       J.A.   

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...