Przyjacielowi

Piękny wiersz zatrzymał na bardzo długo.

Wzruszajacy. Ze mną tez zostanie.

Ooo... A to w niebie dają pifko? Zimne? To ja tam chcę.
Lekko JADerze, ale z ciężką od smutku puentą :)

Witaj Andy,

tak się składa, że zawsze znajduję sobie powody do zazdrości, ale takiej zdrowej. Tym razem sobie pomyślałem, jak bardzo byłoby mi żal umierać, pozostawiając takich przyjaciół, jakim się okazał Peel, tak pięknie honorując wierszem swego przyjaciela. To się nazywa Przyjaźń /przez duże/, której można pozazdrościć.

Pozdrawiam.

s

 Witaj Andrzeju -  to musiał być no i jest  to prawdziwy przyjaciel - wszystko 

inni powiedzieli  - więc nie będę się powtarzał -  polubiłem  i to jak...

                                                                                                                                              pozd.

Tak, to był, a właściwie to byli (razem z żoną) nasi serdeczni przyjaciele od cotygodniowych spotkań, wspólnych wieloletnich wypadów na narty w Dolomity i wzajemnej pomocy w razie konieczności.

Jego odejście odczuliśmy bardzo boleśnie, a ten skromny wierszyk , to tylko symboliczny znak pamięci.

Dziękuje wszystkim za miłe słowa

Pozdrawiam serdecznie:)

AD

Wiersz żartobliwy, ale przez to jeszcze bardziej smutny i poruszający.

Piękne formą i poruszające przekazem. Szczególnie podoba mi się ten wers:

To ma taki ciężar emocjonalny, jest tak piękne... 

Chyba wszystko, co można było powiedzieć pod tym wierszem,

zostało już powiedziane,

więc ja napiszę tylko od siebie,

że przy pierwszej zwrotce się szczerze uśmiałam,

a na koniec - równie szczerze - wzruszyłam.

Pozdrawiam.