para

Spotkali się w intercity;

na trasie Kraków - Warszawa.

On był  przystojny i cichy,

niekiedy zapragnął pogadać.

A ona, na pozór myszka,

nie agresorka – co rzadkie.

W dialogu całkiem niezwykła

naprzeciw usiadła przypadkiem.

Oboje w pierwszym odruchu

wzrok skryli między kartkami.

Szum kół zagnieździł się w uchu,

książkowy narrator sam zamilkł.

Kawę podano w kubeczkach,

nieśmiałość jej smak pokonał.

Z niej para wznosi się z lekka

ulotna i nienasycona.

Rozmowa pierwej o niczym

dialogiem sama się ściele.

Aspekty skutków i przyczyn,

jak ogień, pochłania intelekt.

Widok za oknem ucieka,

tematy niosąc gotowe;

że gdzieś rozlała się rzeka,

nieszczęścia ściągają sen z powiek.

Szermierka w słowach dialogu

wysuwa tezy wciąż wartkie.

Zawiązał oczy obojgu,

ktoś chyba, na niezłą  kokardkę.

Kawa następna pobudza,

z niej para wznosząc się chwyci

prawdy o świecie i ludziach.

Czy nimi się ona nasyci?

Tną kilometry wagony,

minuty goniąc w rozkładzie.

W rozjazdach życia dziś oni

zjechali dialogiem skojarzeń.

Chociaż tak dużo mówili,

ważnego nic się nie działo.

Pociąg wypełnił godziny,

czas czmychnął - więc było go mało.

Kwadrans nadszedł ostatni,

a oni czyż nieświadomie,

numery stukiem komórek

wpisali w pędzącym wagonie.

Przedziału nikt nie wywietrzył,

para znad kawy spieniona

zapachem mamiąc nie wie: czy

jest syta, czy nienasycona?

Nienagannie warsztatowo i jak zwykle z przyjemnością zajrzałem do Ciebie, Jacku. Ale nie mogę dać pary serduszek, na jakie Twój wiersz zasługuje, a więc jedno, ale nasycone :)

Pozdrawiam

Ciężki dzień dziś miałam a jedno czytanie zapętla drugie czytanie, w rytmie sylab i pociągu. To miła chwila po zmroku. Może mi się przyśni para?

Rozpędziłeś pióro jak pociąg :)

Co do warsztatu mam wątpliwości - nie wyszedł sylabotonik.

Pozdrawiam Jacek

a czy będzie nasycona?:)))

pozdrawiam Jacek

było nie było intercity - pędzi :))

Pozdrawiam Jacek

Zgrabnie i z humorem poprowadzona opowiastka, mam tylko dwie uwagi

1. widziałbym mocniejszą puentę (ale to moje prywatne zdanie)

2. Jeśli kawa z Warsa, to jej zapach to farsa ;)

Pozdrawiam

AD

Takie tam pierwej o nyczym w intersytym... Miało być finezyjnie, z nośnym, kawowym aromatem, a wyszedł miszmasz stylów, bigos słowników i poetycki zapierd jak u pani Władzi Kwiatkowskiej. Do tomiku z różyczką i wstążeczką w sam raz.

ta puenta do tej pory mnie morduje i nie wiem czy jeszcze nie zmienię

Pozdrawiam Jacek

Moze zacytuję mojego ulubionego autora "każdy orze jak może i jak pisze umie" dla mnie bardzo ładnie opowiedziana  historia.

Co do puenty ja bym zmienił na jakąś śmieszną ale mi zazwyczaj jakos tak na wesoło bardziej gra

zapominając w pośpiechu

zapisać swoje imiona

wiec odtąd nie wiedzą do kogo

zadzwonić ma on i ona

kto się odezwie gdy wreszcie

połączy sieć telefony

i czy kawowy aromat

omami jak razem pierwszym

:)

to ma być delikatne z nutą humoru

i chyba jeszcze coś zmienię jak czas pozwoli

to ma być delikatne z nutą humoru

i chyba jeszcze coś zmienię jak czas pozwoli

imiona czy najważniejsze

przypomną sobie natychmiast

w słuchawce czy słowo pierwsze

zagra w głęboko na  zmysłach

:)

Bardzo przyjemna historia ubrana w zgrabne słowa. 

Dla mnie też puenta mogłaby byc mocniejsza, ale poza tym wiersz mi się podoba :)

Najpiękniejszy, moim zdaniem fragment.

Ten również piękny.

Tutaj chyba zabrakło znaku zapytania :)

Pozdrawiam autora i gratuluję tak dobrego wiersza.

dziękuję, bo już zwątpiłem i w tomi z różyczką albo wstążeczką chciałem umieścić

Serdecznie pozdrawiam Jacek