Mianownik

Poduszką był mi śpiew mojego rastamana,

Życie i cierpienie nierozłączne jest zawsze,

 śpiew zbiorowego bólu niesie się na osiedla,

modulacja głosu mówi więcej niż treść słów,

zapach śmierci i niebezpieczeństwa,wojny tam

Ryk lwa,

aaaaaaaaaaaaa ! 

wyrzygują,budują,płaczą,tańczą,uczą siebie!,

odsyłają dalej!

 Piękno istnieje w piekle w porozumieniu z nadzieją.

poduszką był mi śpiew Mojego Rastamana,

tęsknie za rajem, mszczę się słowami,

zaklinam karmę,mam tożsamość uczę o niej,

-bo ważna winszuję i żałuję jak ty

czy na pewno jesteś ponad ślepcami,

-kocham ten śpiew

wesołość w porozumieniu z nadzieją istnieje w tym piekle tu,

To pięknem jest. 

Bracie,uderz!W  poduszkę potem przytul Ją mocno.

Bracie,uderz!W  poduszkę potem przytul Ją mocno.        

Nie skończyłem..

Ostatnia strofa - najlepsza, wg mnie, Gieeszu. Mogę tylko rzec, iż wiersz przejmuje Duszę, ale trochę błędnie zapisany. Mogę poprawić powyżej zacytowany oryginał?  Pozdrawiam Justyna. 

Tym razem ja Cię poprawię to nie wiersz tylko stek odczuć,pewnie że możesz poprawić. 

Pisanie wierszy  nie jest  dla mnie nie wiem co dalej.

Jednak mi zależy na tym tekście ostatni wers nie jest dla mnie a myślałem że jest. 

Gieesz, cześć. Po takich słowach skierowanych tylko do siebie, bo nie do innych - trudno się nie zgodzić z racjami tak w słowa ubranymi. Możesz poprawiać i poprawiłeś, pisząc "stek odczuć", N. t. powyższego wiersza. Skoro wychodzić zczynasz z pozycji "raka" - dobrze, przyjmij takąż pozycję przy wszystkich swoich utworach. Może odczytane na wspak mają U Ciebie szanse. Pozdrawiam, J. A. 

Cześć,To znaczy że nie poprawisz?

Cześć napisałam na początku mojej wypowiedzi, znaczy "dzień dobry" - moich wypowiedzi nie czytaj "wspak". Na końcu jest "pozdrawiam". J. A.

Poprawię, ponieważ Cię szanuję. Pamiętaj nigdy nie okazuję litości, gdyż jej nie potrzebujemy. Stoimy na "własnych nogach". I super jest. Tworzymy nowe - taka prawda i swoje "potknięcia" oraz "wahania" wykorzystujemy jak podpory wykorzystujemy jak oparcia, ale tylko swoje własne - jest lżej. Zatem, Gieeszu - dzień dobry. :))))

Dzień dobry :) rozumiem, nie mam nic do dodania poza tym że trochę mnie kosztowało napisanie tego,powiało jak ostatnia wichura.Mam nadzieje że Cie nie uraziłem jeśli tak to przepraszam.Bardzo mi miło że dostrzegasz potencjał w moich wierszach.Oryginał się zmienił trochę.

Dzięki, Gieeszu, zaraz, nie TERAZ, zaczynam DZIAŁAĆ. :))) 

nie spiesz się:) nie Twój gust raczej ale posłuchaj Justyno

Poprawiłam, zniszczyłam oryginał, choć zawsze można go odtworzyć. Prawda nad prawdami i tylko prawda. Za wszystko dzięki, Gieeesz. Pozdrawiam :))) Justyna A. 

Nie wiem jak to robisz pojmujesz wszystko nawet to co czego nie napisałem ,ostatni wers znowu najlepszy.To ja dziękuję.Czy mogę tego użyć?

lecz nie mszczę się słowami, <ten przecinek ?

Możesz WSZYSTKO, to Wolność. Na razie, Gieeszu, :))))

pozdrawiam:)

Oj, tak fajnie czytać

Oj, tak fajnie wiedzieć.

Normą się staje

- prawdę powiedzieć.                        

Bez wahań i trzęsień własnej Ziemi, 

Bez zagubionych, acz otwartych NADZIEI. :))). J. A. 

Czasem człowiek chce potrząsnąć czyjąś ziemią.

Czasem jest tak, że nie wiemy jak

jest naprawdę.

Wahania moc - zapewnień trzos

lecz zapewnienia kruche są

za myślą swą biec - 

To jest to. :)))