Lęki

drzewa rzucają cień
owinięte światłem
rozdają spokojne myśli
kradniemy je - uciekają

Nikt nie pomoże
Pustka lęki spocone dłonie
pokazują zdobycz

komu 

serca drżą

  Luty 2016 r. J. A. 

Witam - no no spodobał się mi bardzo -  niby skromny a tak dużo mówi - polubiłem i tyle... ech ta miłość ...

                                                                                                                                                                                                 Słońca życzę

Waldku, dziękuję. Mądrze prawisz.

Pozdrowionka.

przychodzą niechciane nocą

dniom skrycie zawłaszczą radość

sprawią że myśli się pocą

a w duszy muzyka fado

pozdrawiam

A toż 8. sylabowiec. Ot ten dla CIEBIE, Mistrzu. 6. sylabowiec

"noc nawiedzona złem

rankowi smutek śle

pot razi słoneczko

dusza straciła rytm". Pozdrawiam i dziękuję, Jacku. :))))

Bardzo fajnie zbudowałaś nastrój, Justyno. Warto było tu zaglądnąć. Pozdrawiam

Dziękuję za wizytę, miło mi, kocie szarobury. Fajnie, że podzieliłeś się swymi wrażeniami nt. wiersza. Pozdrawiam Justyna.