idę

Idę prosto, szarą drogą, ona twarda jest

Nie wiem dokąd, lecz wiem po co ciągle muszę iść

Mijam ludzi, puste twarze, monotonny step

Mam nadzieję, że odpowiedź może znajdę dziś

Będę patrzył w oczy słońcu póki stracę wzrok                     

Będę szedł w kierunku światła póki będę mógł

A jak światło w końcu  zgaśnie i zapadnie  mrok

Powiem nie ma przeznaczenia, nie istnieje Bóg 

Idę wciąż i sam się czuję, jak bezdomny pies

Ciągle wierzę, że na końcu nie zawiodę się

Patrzę w słońce, nocą w gwiazdy, co poprowadzą mnie

Szukam miejsc gdzie jest lepiej, gdzie się żyć też chce

Szukam .... Ten wers bym zmienił bo jakoś odstaje od fajnej reszty... :) 

Pozdrawiam 

Dziękuję. To miał być taki rockowy tekst, ale znowu za szybko pisałem i ta końcówka faktycznie do poprawy.

Pozdrawiam

Tak tez go odczytalem jedynie noga mi nie tupała przy ostatnim wersie ... wiec czekam na poprawke :) moze jest za duzo jednonsylabowych słów ?

Pozdrawiam 

OK. Ale na wersję z muzą poczekasz trochę dłużej - to nie zależy tylko ode mnie.

                                                                                                                                    pozdrawiam

Mam wrażenie, że chciałeś napisać o mijaniu ludzi, których twarze  są puste, niczego nie wyrażają a co w sercu to i na twarzy...

Gdyby tak było napisałabym:

Mijam puste twarze ludzi, monotonny step.

Póki nie stracę wzroku,  dopóki mam jeszcze wzrok - byłoby poprawniej, tyle że zburzy rytm. Na Twoim miejscu by uniknąć błędu i powtórzeń, napisałbym :

Będę patrzył w oczy słońcu aż utracę wzrok.

Będę szedł w kierunku światła, póki będę mógł.

I rytm i rym zachowane zostaną, sens też się nie zmieni.

Patrzę w słońce, w gwiazdy nocą , co prowadzą mnie  - Pl-a prowadzą i gwiazdy i słonce.

Szukam miejsca gdzie jest lepiej i gdzie żyć się chce..

Mam nadzieję, że nie masz mi za złe moich sugestii :)

No i życzę Pl-owi by się nie zawiódł.

Pozdrawiam ciepło :)