Słowik

Był raz słowik, ptaszek mierny, 
kochliwy nad miarę, 
żonie niezbyt bywał wierny, 
kochanek miał parę, 
co dzień prawie zgrabne pupki 
w krzakach gdzieś obracał, 
lecz do gniazdka na łyk zupki 
regularnie wracał . 

Raz na tydzień, tak w sobotę, 
gdy mu czas pozwalał, 
małżeńską swoją robotę 
solidnie odwalał, 
a znużony tym troszeczkę 
na fotelu siadał, 
ciepłej zupki brał miseczkę 
i ze smakiem zjadał. 

Aż utracił dnia pewnego 
miłosny swój zapał, 
wypił zupkę, łyk głębszego 
i smacznie zachrapał. 
............................ 
Czy z powiastki tej tak prostej morał płynąć może? 
jeśli Wy tego nie wiecie, ja go Wam wyłożę: 
Czas przychodzi, że najlepsze tego świata dupki 
chłop zamieni na fotelik i łyk ciepłej zupki! 

Ale na tym to nie koniec, otóż jeszcze zdradzę, 
że do bajki tak prościutkiej dno podwójne wsadzę: 
Nie traćcie nadziei Panie, mąż Wasz, choć skur....ny, 
na swe stare, kiepskie lata wraca znów do żony!

Ha ha, monogamia socjalna jak się patrzy ! :)

Tylko rytm się kruszy momentami (albo mi się wydaje) i to "ó" w drugim od końca wersie mnie zaskoczyło.

Podoba mi się :)

Pozdrawiam :)

Ha, i koń się czasem potknie - poprawione, dzięki. ;)

Ano :) wróci...tylko czy "słowikowa" będzie jeszcze podstawiała pod nos smaczne zupki...czy jej się wieczne czekanie na sk...onego słowika zechce czekać?

Choć znam takie pary, żyją jak przysłowiowy pies z kotem... od srebrnych, po złote gody...a kiedy liczni goście zawołają "gorzko, gorzko..." to nie bardzo mają ochotę na pocałunek.............ale co przyjęcie z pompą, to z pompą.

Samo życie JaDer :)

A no róznie to bywa, chociaż porzekadło, że wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej jest w pewnym wieku bardzo na czasie ;))

Pozdrawiam:)

AD

Nie chciałabym takiego "słowika" i raczej miałabym nadzieję, że wreszcie pójdzie sobie na dobre i więcej nie wróci.