Ballada o starości

A gdy Starość przyjdzie do mnie, 
na spotkanie wyjdą armie.
Walczyć będą nieprzytomnie,
aż je wszystkie śmierć ogarnie.

Wtedy każę swym poddanym
z murów lać gorący ołów!
Na Jej siwe, rzadkie włosy,
do skostniałych oczodołów.

Gdy się przedrze do komnaty,
w moim ręku miecz zapłonie...

- Pożyj, Królu, drugie tyle,
dziś zabiorę twoją żonę.
A ty, zapłacz w swym królestwie,
w którym nic ci nie zostało:
- oto sam zostałeś żywy,
a to najstraszniejsza starość.
 

---

Gdy się przedrze do komnaty,
w moim ręku miecz zapłonie...

- Pożyj, Królu, drugie tyle,
dziś zabiorę twoją żonę.

Ty, zapłaczesz w swym królestwie,
w którym nic ci nie zostało:
- oto sam zostałeś żywy,
a to najstraszniejsza starość.

Zmiany tylko kosmetyczne, a wiersz mi się podoba z jedną uwagą - samotność w każdym wieku jest mało komfortowa.

Pozdrawiam :)

Starość i samotność nie powinny chodzić w jednej parze :)

PozdrawiaM.

Piękna ballada, porusza mnie do głębi.

Ja nie mm odporności na samotność, choruję od niej, samotność mnie boli fizycznie i realnie jak psująca się rana, więc przerażeniem mnie napawa widmo samotnej starości - chyba nie ma nic straszniejszego.

Nie. To jest tryb bezpośredni, coś jak: a ty zdychaj sam! 

Twoja sugestia nie pasuje i osłabia rytm. 

Pozdrawiam :)

Niestety, często chodzą. Wystarczy uważnie patrzeć. 

Pozdrawiam. 

Też mi się tak wydaje. 

Pozdrawiam. 

OK, rozumiem :)

Dziękuję, Bożeno. Przepraszam, że po imieniu, ale gdzieś ktoś tak zwrócił się do Ciebie i ładniej to brzmi jednak, niż Czytaczu :)

Pozdrawiam. 

Nie masz za co przepraszać. Rzeczywiście lepiej brzmi :)

Muszę przyznać, że sama jestem sobie winna wybierając taki login :)

Pozdrawiam :)

Dziękuję. Dla mnie będziesz odtąd Bożeną :)

Pozdrawiam, 

Marek

Dobrze Marku :)

Czy ja też mogę pisać po imieniu? :)

Tak, o Ciebie, Bożenko, bo Marka znam od lat i jesteśmy nieźle zakumplowani. :)

Joanna

Przez moment myślałam, że to nie do mnie i zrobiło mi się niezręcznie, usunęłam wpis - przepraszam.

I będzie mi bardzo miło Joasiu :)

To moja wina - to ja przepraszam: zacytowałam nie ten wis, co trzeba, bo powinnam była zacytować Ciebie, a nie Marka - wyszło to tak, jakbym pisała do niego.

Mnie też jest bardzo miło. :)