W Ciebie zapatrzony

W Ciebie zapatrzony

popatrz hen przed siebie, czy widzisz te szczyty

na które wspiąć się pragniemy samotnie

aby tam na górze być choć trochę bliżej

nieba, które płacze nad nami w południe

popatrz w tył przez ramię na ślady na drodze

w błocie odciśnięte przez nasza wędrówkę

które deszczem spłyną najbliższym już wkrótce

zostawiając w naszych duszach straszna pustkę

popatrz w oczy moje, w Ciebie zapatrzone

Świata niewidzące poza Tobą wcale

powiedz mi czy widzisz dzisiaj przyszłe dzieje

które zapisałem w nich jak prawdy w skale

popatrz w moje serce co dla Ciebie bije

w którym będziesz zawsze aż do kresu czasu

w nim ukryłem światło, którym mnie olśniłaś

by go żadna zgasić nie mogła zła siła

Pustka po stracie kogoś bliskiego jest wystarczająco straszna i usunęłabym  to z wiersza.

Zostawiając w naszych duszach  pustkę -  w zupełności wystarczy.

Do mnie ten wiersz przemawia.

Lubię :)

A ja bym zostawiła straszną pustkę - mocne, emocjonalne sformułowanie.

Bardzo mi się podoba ten wiersz. Poruszył mnie.