Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Strachem przytłoczony


kwicher

Rekomendowane odpowiedzi

w getcie upadku zamknięty na wieki

w oparach głupoty od rana do nocy

z dniem każdym się staczam bezsilny

w podły rynsztok bezkresnej niemocy

 

oczy moje mętne, dusza jak noc czarna

z kolan wstać nie mogę strachem przytłoczony

że mi czasu braknie by raz ujrzeć jeszcze

twarz twoją świetlistą w gwiazd wiecznych koronie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jak na pisanie ot tak sobie całkiem zgrabny wiersz  :)

Trochę tylko gubi się rytm.

Myślę, że byłoby lepiej   dla wiersza gdyby przestawić niektóre wyrazy:

 

w getcie upadku zamknięty na wieki

w oparach głupoty od rana do nocy

z każdym dniem staczam się bezsilny

w podły rynsztok bezkresnej niemocy

 

oczy moje mętne, dusza jak noc czarna

z kolan wstać nie mogę strachem przytłoczony

że mi czasu braknie by ujrzeć raz jeszcze

twarz twoją świetlistą w gwiazd wiecznych koronie

 

 

 

 

 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie przyszło mi to nawet do głowy a poza tym nie sądzę by ktokolwiek przeczytał wszystko co kiedykolwiek zostało napisane więc bez obaw - plagiatu raczej nie będzie :)

 

Edytowane przez czytacz (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...