ODA DO...

Jesteś mą miłością, życiem niemal całym,
cóż warte bez ciebie świata tego blaski,
tyś to raj na ziemi w kształcie zawarł małym,
jak cesarz poddanym rozdając swe łaski.
Pieszcząc podniebienie rozlicznymi smaki,
pełnymi garściami rozdzielasz rozkosze, 
tyś jest zdolny życia wynagrodzić braki,
twój smak i twój obraz w sercu stale noszę.

Więc widzę Twą dziurkę
z różą i z cukrem
a wokół niej skórkę
z lukrem lub pudrem
czuję miąższ puszysty
niby słodką watę
i smak wyrazisty
jeśliś z advocatem

A gdy na języku
mym pudrowa mączka
to nici z odwyku
nie zapomnę

 

PĄCZKA !

Koncept... Może nie do końca ambitny, ale za to wyborny ;)

Ach, głupia, zepsulam sobie niespodziankę, bo kątem oka dostrzegłam pączka juz na poczatku czytania :(

Podoba mi się naprawdę, czego nie omieszkałam zaznaczyć przy wierszu :)

Dzięki, no cóż, miłość do pączka, nawet najbardziej wybornewgo trudno uznać za koncept ambitny, ale to jak z miloscią do kobiety, nie idzie sie powstrzymać bez względu na konsekwencje :)):

:) AD

Mi też zreszta...heh jak każdy choć przy lukrze już znałem zakończenie może to przez to, że też lubie je pałaszować :) 

W trosce o niespodziankę wprowadziłem drobne zmiany;))

Oo , teraz lepiej :) 

Ale ten pączek taki coś mały, może by go powiększyć trochę ;)

Lubię dobry humor, więc lubię :)

Aha, dopisz w tytule: erekcjato. 

Byloby erekcjato, gdyby jednak treść pod koniec nie wskazywała dość wyraźnie na przedmiot zachwytu.